Ragnhild Elbjørg Magerøy (ur. 9 lipca 1920 w Fræna, zm. 16 listopada 2010 w Tønsbergu) – pisarka norweska.

Debiutowała w 1957 powieścią Gunhild. W jej dorobku znajdują się opowiadania, powieści (w tym historyczne), wiersze oraz eseje. W 1975 otrzymała Nagrodę Doublonga.

• Gunhild – powieść (1957)
• Forbannet kvine – powieść (1958)
• Kjærlighet spør ikke – powieść (1960)
• Lengsel, men ingen vinge – powieść (1962)
• Dronning uten rike – powieść (1966)
• Mens nornene spinner – powieść (1969)
• Himmelen er gul – powieść (1970)
• Nikolas – powieść (1972)
• Kvassere enn sverdet – powieść (1974)
• Baglerbisspen – powieść (1976)
• Du – wiersze (1977)
• De som dro Sudr – powieść (1979)
• Den lange vandringen – powieść (1980)
• Jorsal – powieść (1982)
• Miriams kilde – opowiadania (1985)
• Risens hjerte og andre fortellinger – opowiadania (1987)
• Spotlight på sagaen – eseje (1991)
• Den hvite steinen – powieść (1995)
• Hallfrid – powieść (1997)
• Vesterhavs – eseje (1999)
• Tusmørkefabler og sannferdige eventyr – eseje (2003)

• Słownik pisarzy skandynawskich, red. Z. Ciesielski, Warszawa 1991

• Profil pisarki (norw.) [dostęp 13 sierpnia 2012]