Region – najwyższa jednostka terytorialnej organizacji w państwie, bez względu na jego formę prawnoustrojową, o relatywnie dużej powierzchni i znacznej liczbie ludności, jednolita z punktu widzenia gospodarczego, społecznego i kulturowego, w której jest prowadzona odpowiednia do potrzeb polityka gospodarcza, społeczna i kulturalna przez powołane do tego instytucje regionalne[1]. Jednostki terytorialne tego typu mogą nosić różne nazwy, np. województwo, wspólnota autonomiczna.
Wyróżnia się cztery typy prawnoorganizacyjne regionów mając na uwadze status prawny i zakres zadań instytucji regionalnych:
- region administracyjny – obszar dekoncentracji wybranych funkcji administracji publicznej, wykonywanych przez rządowe instytucje terytorialne;
- region samorządowy – forma decentralizacji administracji państwowej; regiony są jednostkami podziału terytorialnego, w których istnieje samorząd terytorialny;
- region autonomiczny – forma decentralizacji działalności ustawodawczej i administracyjnej państwa, w założeniu nie naruszająca jednolitości państwa;
- region federalny – część składowa państwa federalnego.
Region to także nazwa jednostek podziału administracyjnego w wielu krajach świata:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- region – kraina geograficzna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Elżanowski, M. Maciołek, P. Przybysz: Region jako instytucja prawnoustrojowa, Państwo i Prawo 1990, nr 8.