Przydomek |
The Boys in Green (Chłopcy w zieleni) |
---|---|
Związek | |
Sponsor techniczny | |
Trener |
John O’Shea (tymczasowy selekcjoner) |
Asystent trenera | |
Skrót FIFA |
IRL |
Ranking FIFA |
62. (1399.60 pkt.)[a] |
Miejsce w rankingu Elo |
27. (10 lipca 2016) (1736 pkt.) |
Zawodnicy | |
Najwięcej występów |
Robbie Keane (146) |
Najwięcej bramek |
Robbie Keane (68) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Włochy 3−0 Irlandia (Turyn, Włochy; 21.03.1926) | |
Najwyższe zwycięstwo Irlandia 8−0 Malta (Dublin, Irlandia; 18.10.1983) | |
Najwyższa porażka Brazylia 7−0 Irlandia (Uberlândia, Brazylia; 27.05.1982) | |
Strona internetowa | |
|
Reprezentacja Irlandii w piłce nożnej mężczyzn – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Irlandii w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo irlandzkie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Irlandzki Związek Piłki Nożnej (FAI).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy nieoficjalny mecz reprezentacja Irlandii w piłce nożnej rozegrała 18 lutego 1882 roku. W Belfaście gospodarze przegrali z reprezentacją Anglii 0:13.
Na przełomie XIX i XX wieku w irlandzkich szkołach grano w tzw. futbol gaelicki, rodzimą odmianę piłki nożnej z elementami rugby, który w Irlandii jest popularny do dziś. Futbol gaelicki pojawił się na Zielonej Wyspie już w XVI wieku. Oprócz futbolu gaelickiego górował nad nią także hurling, dyscyplina będąca przodkiem współczesnego hokeja na trawie. Z tego powodu piłka nożna przez długie lata nie była w Irlandii popularna.
Pierwszą imprezą międzynarodową, w której udział wzięli piłkarze z Irlandii, były Igrzyska Olimpijskie w 1924. Podczas paryskiej olimpiady reprezentanci Zielonej Wyspy pokonali w 1/8 finału Bułgarię (1:0), zaś w ćwierćfinale dopiero po dogrywce ulegli Holendrom (1:2). Bramki dla swojego zespołu zdobyli Paddy Duncan i Frank Ghent. Biorąc pod uwagę to, że w innych ćwierćfinałach do rozstrzygnięcia spotkań potrzebne było jedynie 90 minut, Irlandczycy mogą uznawać, że w tym turnieju zajęli 5. miejsce.
Na pierwsze zwycięstwo w eliminacjach do mistrzostw świata reprezentacja Irlandii czekała do roku 1949, kiedy w Dublinie pokonała 3:0 reprezentację Finlandii. Przez prawie czterdzieści lat reprezentacja nie potrafiła wznieść się ponad przeciętność, przegrywając kolejne kwalifikacje do międzynarodowych turniejów. Pozostawała w cieniu nie tylko reprezentacji Anglii, ale i reprezentacji Irlandii Północnej oraz reprezentacji Szkocji.
Przełomem okazało się zatrudnienie w 1986 roku na stanowisku trenera kadry Jackiego Charltona, który w 1966 roku jako zawodnik wraz z reprezentacją Anglii zdobył mistrzostwo świata. Charlton był pierwszym etatowym selekcjonerem, wszyscy poprzedni prowadzili drużynę w określonych meczach i najczęściej pracowali także w klubach. W 1988 roku reprezentacja Irlandii po raz pierwszy w historii awansowała do wielkiego turnieju – do mistrzostw Europy. Na niemieckich boiskach, mimo iż zakończyła swój udział na fazie grupowej, zaprezentowała się dobrze – zremisowała z późniejszymi wicemistrzami Europy, reprezentacją Związku Radzieckiego oraz, przede wszystkim, co w kraju przyjęto z wielkim entuzjazmem, pokonała reprezentację Anglii 1:0. Na tamtym turnieju pokazało się nowe pokolenie piłkarzy z bramkarzem Patem Bonnerem, obrońcami Mickiem McCarthym i Davidem O’Learym, pomocnikami Andym Townsendem i Rayem Houghtonem oraz napastnikami Johnem Aldridgem, Niallem Quinnem i Tonym Cascarino na czele, które w 1990 roku dotarło do ćwierćfinału mistrzostw świata. Generacja ta uznawana jest za najlepszą w historii futbolu irlandzkiego. Kilku z tych zawodników, wspomaganych przez młodszych Denisa Irwina i Roya Keane’a, grało także na Mundialu 1994. Pod koniec 1995 roku po prawie dziesięciu latach pracy Jack Charlton zrezygnował z posady selekcjonera.
Jego następcą został niedawny zawodnik kadry Mick McCarthy. Najpierw przegrał z reprezentacją w barażach do Mundialu 1998 i Euro 2000, aż wreszcie w 2002 awansował do mistrzostw świata. Nowe pokolenie zawodników (Shay Given, Robbie Keane, Damien Duff, Kevin Kilbane i ciągle Roy Keane, Steve Staunton i Niall Quinn) po wyeliminowaniu w meczach grupowych mistrza Afryki reprezentacji Kamerunu i reprezentacji Arabii Saudyjskiej w drugiej rundzie przegrało w rzutach karnych z reprezentacją Hiszpanii. Po nieudanym początku eliminacji do Euro 2004 Mick McCarthy podał się do dymisji.
Dwa lata selekcjonerskiej przygody jego następcy Briana Kerra ocenione zostały bardzo krytycznie. W eliminacjach do Mundialu 2006 reprezentacja Irlandii zajęła dopiero czwarte miejsce w grupie.
Od stycznia 2006 roku do października 2007 trenerem kadry był 37-letni Steve Staunton, rekordzista pod względem liczby występów w reprezentacji, któremu pomagał (w charakterze konsultanta) 73-letni Anglik Sir Bobby Robson. Jednak temu duetowi nie udało się wprowadzić reprezentacji Irlandii do Euro 2008. Podopieczni Steve’a Stauntona nie tylko przegrali z reprezentacją Niemiec i reprezentacją Czech, ale również ulegli reprezentacji Cypru 2:5 (w rewanżu zremisowali 1:1).
W 2009 roku grali w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010 i w grupie zajęli drugie miejsce za reprezentacją Włoch. W barażach przegrali po kontrowersyjnym golu Williama Gallasa, przez który reprezentacja Irlandii nie zakwalifikowała się na Mundial. Obecnym trenerem reprezentacji jest Martin O’Neill. W 2011 roku reprezentacja Irlandii brała udział w turnieju Nations Cup gdzie zmierzyła się z reprezentacjami Szkocji, Walii i Irlandii Północnej.
14 czerwca 2012 roku, na stadionie w PGE Arena w Gdańsku odpadli z rozgrywek w fazie grupowej UEFA EURO 2012 przegrywając z reprezentacją Hiszpanii 0:4. W ostatnich 7 minutach spotkania irlandzcy kibice odśpiewali hymn The Fields of Athenry, okazując wsparcie dla drużyny i robiąc wrażenie na komentatorach[1].
W 2014 roku Irlandczykom znów nie udało się awansować do Mistrzostw Świata. W swojej grupie eliminacyjnej zajęli dopiero czwarte miejsce z czternastoma punktami na koncie po czterech zwycięstwach, dwóch remisach i czterech porażkach. za reprezentacjami Niemiec, Szwecji i Austrii, a przed Kazachstanem i Wyspami Owczymi.
Co nie udało się w 2014 roku udało się w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016. Podopieczni Martina O’Neilla zagrali w nich w jednej grupie z Niemcami, Polską, Szkocją, Gruzją i Gibraltarem. Zajęli w niej trzecie miejsce z osiemnastoma punktami na koncie po pięciu zwycięstwach, trzech remisach i dwóch porażkach. Dzięki temu Irlandczycy zagrali w barażach o awans, w których to spotkali się z reprezentacją Bośni i Hercegowiny. Po remisie 1:1 w pierwszym meczu rozegranym w Zenicy, w meczu rewanżowym padł wynik 2:0 dla Irlandii, dzięki czemu awansowali oni do turnieju finałowego.
Na Euro 2016 we Francji reprezentacja Irlandii trafiła do grupy E razem z Włochami, Belgią i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (z Włochami 1:0), jednym remisie (ze Szwecją 1:1) i jednej porażce (z Belgią 0:3), z czterema punktami na koncie zajęli trzecie miejsce w grupie i awansowali do dalszej fazy turnieju. W 1/8 finału trafili na reprezentację gospodarzy turnieju, Francji z którą przegrali 1:2. Jedyną bramkę dla Irlandczyków w tym meczu zdobył Robbie Brady (z rzutu karnego w drugiej minucie spotkania). Reprezentacja Irlandii odpadła tym samym z mistrzostw.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018 Irlandczycy grali w grupie D razem z Serbią, Walią, Austrią, Gruzją i Mołdawią. Zajęli w niej drugie miejsce z dziewiętnastoma punktami na koncie po pięciu zwycięstwach, czterech remisach i porażce. Dało im to prawo gry w barażach o awans w których trafili na reprezentację Danii. W pierwszym meczu barażowym w Kopenhadze padł bezbramkowy remis. W drugim rozegranym w Dublinie ekipa irlandzka przegrała 1:5 co skutkowało brakiem awansu na mundial.
Obecnym selekcjonerem Irlandczyków jest Stephen Kenny[2].
Aktualny skład
[edytuj | edytuj kod]Lista 23 piłkarzy powołanych przez selekcjonera Martina O’Neilla na Euro 2016:
Bramkarze:
Obrońcy:
Pomocnicy:
- Glenn Whelan
- Aiden McGeady
- James McCarthy
- James McClean
- Jeff Hendrick
- David Meyler
- Robbie Brady
- Wes Hoolahan
- Stephen Quinn
Napastnicy:
Źródło: https://web.archive.org/web/20160711014054/http://euro2016.pl/reprezentacja-irlandii/
Udział w Mistrzostwach Świata
[edytuj | edytuj kod]- 1930 – Nie brała udziału
- 1934–1986 – Nie zakwalifikowała się
- 1990 – Ćwierćfinał
- 1994 – 1/8 finału
- 1998 – Nie zakwalifikowała się
- 2002 – 1/8 finału
- 2006–2022 – Nie zakwalifikowała się
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2010
[edytuj | edytuj kod]Grupa H
[edytuj | edytuj kod]
Stan na: 15 października 2009 Uwagi: |
|
Baraże
[edytuj | edytuj kod]14 listopada 2009 | Irlandia | 0:1 0:0
|
Francja |
Croke Park, Dublin Sędzia: Felix Brych |
18 listopada 2009 | Francja |
1:1 (dogr.) 0:1
|
Irlandia |
Stade de France, Paryż Sędzia: Martin Hansson |
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
[edytuj | edytuj kod]Grupa B
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Baraże
[edytuj | edytuj kod]11 listopada 2011 20:45 CET
|
Estonia | 0:4 (0:1)
|
Irlandia |
A. Le Coq Arena, Tallinn Widzów: 9692 Sędzia: Viktor Kassai |
15 listopada 2011 20:45 CET
|
Irlandia |
1:1 (1:0)
|
Estonia |
Aviva Stadium, Dublin Widzów: 51 151 Sędzia: Björn Kuipers |
Grupa C
[edytuj | edytuj kod]Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hiszpania | 7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 1 | +5 |
Włochy | 5 | 3 | 1 | 2 | 0 | 4 | 2 | +2 |
Chorwacja | 4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 4 | 3 | +1 |
Irlandia | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 9 | -8 |
Mecze Irlandczyków w ramach Euro 2012
[edytuj | edytuj kod]10 czerwca 2012 20:45 CEST
|
Irlandia |
1:3 (1:2)
|
Chorwacja |
Stadion Miejski, Poznań Widzów: 39 550 Sędzia: Björn Kuipers |
14 czerwca 2012 20:45 CEST
|
Hiszpania |
4:0 (1:0)
|
Irlandia | PGE Arena, Gdańsk Widzów: 39 150 Sędzia: Pedro Proença |
18 czerwca 2012 20:45 CEST
|
Włochy |
2:0 (1:0)
|
Irlandia | Stadion Miejski, Poznań Widzów: 38 794 Sędzia: Cüneyt Çakır |
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014
[edytuj | edytuj kod]Grupa C
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
W | R | P | + | − | +/− | ||||
1. | Niemcy | 10 | 9 | 1 | 0 | 36 | 10 | +26 | 28 |
2. | Szwecja | 10 | 6 | 2 | 2 | 19 | 14 | +5 | 20 |
3. | Austria | 10 | 5 | 2 | 3 | 20 | 10 | +10 | 17 |
4. | Irlandia | 10 | 4 | 2 | 4 | 16 | 17 | −1 | 14 |
5. | Kazachstan | 10 | 1 | 2 | 7 | 6 | 21 | −15 | 5 |
6. | Wyspy Owcze | 10 | 0 | 1 | 9 | 4 | 29 | −25 | 1 |
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016
[edytuj | edytuj kod]Grupa D
[edytuj | edytuj kod]Awans do ME z pierwszego miejsca w grupie |
Awans do ME jako wicemistrz grupy |
Awans do ME jako najlepsza drużyna z trzeciego miejsca |
Zakwalifikowani do baraży |
Niezakwalifikowani do ME |
|
|
Baraże
[edytuj | edytuj kod]13 listopada 2015 | Bośnia i Hercegowina |
1:1 (0:0)
|
Irlandia |
Bilino Polje, Zenica Sędzia: Felix Brych |
16 listopada 2015 | Irlandia |
2:0 (1:0)
|
Bośnia i Hercegowina | Aviva Stadium, Dublin Sędzia: Björn Kuipers |
Grupa E
[edytuj | edytuj kod]Legenda:
awans do 1/8 finału
odpadnięcie z turnieju
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Włochy | 6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 3 | 1 | +2 |
Belgia | 6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 2 | +2 |
Irlandia | 4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 4 | -2 |
Szwecja | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 3 | -2 |
Mecze Irlandczyków w ramach Euro 2016
[edytuj | edytuj kod]9 13 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Irlandia |
1:1 (0:0)
|
Szwecja |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 73 419[3] Sędzia: Milorad Mažić |
22 18 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Belgia |
3:0 (0:0)
|
Irlandia | Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 39 493[4] Sędzia: Cüneyt Çakır |
35 22 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Włochy | 0:1 (0:0)
|
Irlandia |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 44 268[5] Sędzia: Ovidiu Hațegan |
1/8 finału
[edytuj | edytuj kod]40 26 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Francja |
2:1 (0:1)
|
Irlandia |
Parc OL, Lyon Widzów: 56 279[6] Sędzia: Nicola Rizzoli |
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
[edytuj | edytuj kod]Grupa D
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
W | R | P | + | − | +/− | ||||
1. | Serbia | 10 | 6 | 3 | 1 | 20 | 10 | +10 | 21 |
2. | Irlandia | 10 | 5 | 4 | 1 | 12 | 6 | +6 | 19 |
3. | Walia | 10 | 4 | 5 | 1 | 13 | 6 | +7 | 17 |
4. | Austria | 10 | 4 | 3 | 3 | 14 | 12 | +2 | 15 |
5. | Gruzja | 10 | 0 | 5 | 5 | 8 | 14 | −6 | 5 |
6. | Mołdawia | 10 | 0 | 2 | 8 | 4 | 23 | −19 | 2 |
Baraże
[edytuj | edytuj kod]11 listopada 2017 20:45 CET
|
Dania | 0:0 (0:0)
|
Irlandia | Parken, Kopenhaga Widzów: 36 189 Sędzia: Milorad Mažić |
14 listopada 2017 20:45 CET
|
Irlandia |
1:5 (1:2)
|
Dania |
Aviva Stadium, Dublin Widzów: 50000 Sędzia: Szymon Marciniak |
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
[edytuj | edytuj kod]Grupa D
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Baraże o udział w Euro 2020
[edytuj | edytuj kod]Półfinały
[edytuj | edytuj kod]8 października 2020 20:45 CET
|
Słowacja | 0:0 (dogr.) k. 4:2 (0:0, 0:0, 0:0)
|
Irlandia | Národný futbalový štadión, Bratysława Widzów: 0 Sędzia: Clément Turpin |
Rzuty karne | ||||
Marek Hamšík Patrik Hrošovský Lukáš Haraslín Ján Greguš |
Conor Hourihane Robbie Brady Alan Browne Matt Doherty |
Udział w Mistrzostwach Europy
[edytuj | edytuj kod]- 1960–1984 – Nie zakwalifikowała się
- 1988 – Faza grupowa
- 1992–2008 – Nie zakwalifikowała się
- 2012 – Faza grupowa
- 2016 – 1/8 finału
- 2020 –2024 – Nie zakwalifikowała się
Rekordziści
[edytuj | edytuj kod]Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Najwięcej występów w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 16 października 2018 |
Najwięcej goli w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 16 października 2018 |
Selekcjonerzy reprezentacji Irlandii od lat 80.
[edytuj | edytuj kod]- 1980–1985 – Eoin Hand
- 1986–1995 – Jack Charlton
- 1996–2002 – Mick McCarthy
- 2002 – Don Givens (tymczasowo)
- 2003–2005 – Brian Kerr
- 2006–2007 – Steve Staunton
- 2007–2008 – Don Givens (tymczasowo)
- 2008–2013 – Giovanni Trapattoni
- 2013–2018 – Martin O’Neill
- 2018–2020 – Mick McCarthy
- 2020–nadal Stephen Kenny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Świat oszalał na punkcie irlandzkich kibiców. Pieśnią o głodzie przyćmili triumf Hiszpanii. 10/01/2013. [dostęp 2013-01-10]. (pol.).
- ↑ Neil Loughran , Belated start of Stephen Kenny’s Ireland reign could come in Dublin if Bulgaria tie switched [online], The Irish News, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-27] (ang.).
- ↑ Full Time Report Ireland–Sweden.
- ↑ Full Time Report Belgium–Republic of Ireland.
- ↑ Full Time Report Italy–Republic of Ireland.
- ↑ Full Time Report France–Republic of Ireland.
- ↑ a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona związku (ang.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-11)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i bramek (ang.)
- RSSSF – archiwum trenerów 1969 – 1999 (ang.)