Rob Fowler
| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1975 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||
| Klub |
Brandon Curling Club | ||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Rob Fowler (ur. 29 czerwca 1975 w Brandon, Manitoba) – kanadyjski curler.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 1998 zdobył mistrzostwo Manitoby mikstów[1]. Grał w drużynach dowodzonych przez Allana Lyburna, Kerry’ego Burtnyka oraz Jeffa Stoughtona. Wraz z ostatnim skipem trzykrotnie zwyciężał w Safeway Championship, dzięki czemu Fowler reprezentował Manitobę na mistrzostwach Kanady w latach 2007, 2009 i 2010.
W pierwszym występie na arenie krajowej ekipa Stoughtona awansowała do fazy play-off, w pierwszym meczu pokonała 6:3 Albertę (Kevin Martin) i ostatecznie zajęła 3. miejsce ulegając w półfinale 4:8 Ontario (Glenn Howard)[2]. Dwa lata później zawodnicy z Manitoby zagrali w finale mistrzostw kraju, jednak do fazy play-off awansowali po dodatkowym meczu. W barażu zespół Fowlera zwyciężył 6:3 nad Quebeckiem (Jean-Michel Ménard), później wygrał dolny mecz Page play-off 8:7 przeciw Nową Fundlandią i Labradorem (Brad Gushue) i 8:6 półfinał z Ontario (Glenn Howard). W ostatnim meczu zawodów curlerzy z Winnipeg ulegli 4:10 ekipie Kevina Martina z Alberty[3]. W 2010 reprezentacja prowincji zakończyła swój występ na rundzie grupowej, z siedmioma wygranymi meczami uplasowała się na 5. miejscu[4].
Brał również udział w kanadyjskich eliminacjach do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie. Drużyna awansowała do turnieju finałowego, w którym zajęła 3. miejsce ulegając w półfinale 6:11 Glennowi Howardowi.
W sezonie 2010/2011 Rob stworzył swój zespół, który występuje w barwach Brandon Curling Club. Pierwsze mistrzostwa prowincji jako skip zakończył na fazie play-off, z której wyeliminował go Vic Peters. W 2012 zdobył tytuł mistrza Manitoby w finale pokonując 10:6 Mike’a McEwena, a w dolnym meczu play-off Jeffa Stoughtona 8:7. Ekipa z Brandon w Round Robin Tim Hortons Brier 2012 wygrała 8 meczów, co pozwoliło jej zająć 2. miejsce. W rundzie finałowej Fowler przegrał dwa pierwsze mecze 3:9 przeciw Ontario (Glenn Howard) i 6:8 przeciw Albercie (Kevin Martin). Ostatecznie uplasował się na najniższym stopniu podium wygrywając 8:7 w dogrywce mecz o 3. miejsce z Terytoriami Północno-Zachodnimi/Jukonem (Jamie Koe)[5].
Jako obrońca tytułów mistrzowskich w Safeway Championship 2013 Fowler zajął 4. miejsce przegrywając mecz 3-4 przeciwko Mike’owi McEwenowi. Wystąpił w listopadzie 2013 w krajowych eliminacjach olimpijskich do Soczi 2014, nie awansował w nich do fazy finałowej.
W sezonie 2014/2015 Rob Fowler powrócił do wspólnej gry z Jeffem Stoughtonem.
Wielki Szlem
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 02/03 | 03/04 | 04/05 | 06/07 | 07/08 | 08/09 | 09/10 | 10/11 | 11/12 | 12/13 | 13/14 | 14/15 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Canadian Open | QF | SF | QF | QF | QF | SF | QF | QF | QF | x | x | |
| Masters | QF | QF | QF | x | x | SF | A | SF | x | x | A | QF |
| The National | x | SF | QF | A | SF | QF | QF | A | x | QF | A | x |
| Elite 10 | – | |||||||||||
| Players’ Championships | x | x | A | x | x | QF | SF | QF | A | A | A | |
| A | = nie uczestniczył |
| x | = nie zakwalifikował się do fazy finałowej |
| QF | = ćwierćfinał |
| SF | = półfinał |
| F | = finał |
| W | = zwycięstwo |
|---|
Drużyna
[edytuj | edytuj kod]| Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
|---|---|---|---|---|
| od 2014 | Jeff Stoughton | Rob Fowler | Alex Forrest | Connor Njegovan |
| 2013/2014 | Rob Fowler | Allan Lyburn | Brendan Taylor | Derek Samagalski |
| 2010/2013 | Richard Daneault | |||
| 2008/2010 | Jeff Stoughton | Kevin Park | Rob Fowler | Steve Gould |
| 2006/2008 | Ryan Fry | |||
| 2003/2004 | Kerry Burtnyk | Ken Tresoor | Keith Fenton | |
| 2002/2003 | Jeff Ryan | |||
| 1998/2001 | Allan Lyburn | Rob Fowler | Mark Taylor | Ross Granger |
| Czwarty/-a | Trzeci/-a | Drugi/-a | Otwierający/-a | |
|---|---|---|---|---|
| 1997/1998 | Rob Fowler | Lois Fowler | Mark Taylor | Sharon Fowler |
Canadian Team Ranking System
[edytuj | edytuj kod]Pozycje drużyn Roba Fowlera w rankingu CTRS[6]:
- 2013/2014 – 16.[7]
- 2012/2013 – 15.
- 2011/2012 – 8.
- 2010/2011 – 9.
- 2009/2010 – 5.
- 2008/2009 – 6.
- 2007/2008 – 6.
- 2006/2007 – 5.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Rob jest synem mistrzów Manitoby w curlingu, jego matka Lois Fowler triumfowała w 1993, 1996, 1998 i 2004, a ojciec Brian Fowler w 1987[1]. Ukończył Brandon University. Jest właścicielem salonu samochodowego Hyundai[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Curl Manitoba: Past Provincial Champions. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-23)]. (ang.).
- ↑ 2007 Tim Hortons Brier. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
- ↑ 2009 Tim Hortons Brier. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
- ↑ 2010 Tim Hortons Brier. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
- ↑ 2012 Tim Hortons Brier. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
- ↑ Historical CTRS Results
- ↑ Canadian Curling Association: 2013–2014 CTRS Standings – Men. [dostęp 2014-08-25]. (ang.).
- ↑ Profil Fowlera w bazie World Curling Tour. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (ang.).
