Robin Hood: Legenda Sherwood – strategiczna gra czasu rzeczywistego z elementami zręcznościowymi stworzona przez studio Spellbound Entertainment i wydana w 2002 przez Wanadoo^[1].

Akcja gry toczy się w 1190 w Anglii^[2]. Pod nieobecność przebywającego na krucjatach u księcia Leopolda Ryszarda Lwie Serce władzę przejmuje starszy brat króla, książę Jan^[3]. Podczas krucjat królowi towarzyszy Robin Hood z Loxley^[3]. Gdy wraca w rodzinne strony, dowiaduje się, że jego ojciec nie żyje, a miasto zawłaszczył sobie szeryf z Nottingham^[3]. Robin chce pokrzyżować plany księcia Jana, który próbuje wykorzystać uwięzienie Ryszarda, by przejąć władzę^[2]. By uniemożliwić koronację, Robin musi zebrać siedem klejnotów koronnych: Królewskie Berło, Pieczęć i Koronę oraz Księgę Sądu Ostatecznego, Łyżeczkę Koronacyjną, Miecz Narodu i Ampullę^[4][5].

Robin udaje się do Lincoln, by spotkać się ze swoim ojcem chrzestnym, lordem Godwinem, jednak nie zastaje go na miejscu^[6][7]. Od Edwarda, sługi lorda, dowiaduje się o losach swojego dawnego przyjaciela, rzemieślnika Stuteleya, który wraz z kompanami ma zostać powieszony za sprzeciwianie się szeryfowi Notthingham^[7]. Robin uwalnia przyjaciela, który w ramach wdzięczności oferuje mu pomoc i schronienie w lesie Sherwood^[7].

By odkryć, co stało się z Godwinem, Robin spotyka się w Nottingham ze swoją dawną miłością, Lady Marion^[8]. Postanawiają, że spotkają się z księciem Janem, by ujawnić mu prawdę o nieuczciwych działaniach szeryfa Nottingham. Po powrocie do lasu Sherwood Robin dowiaduje się, że jego bratanek, Will Szkarłatny, został uwięziony w Leicester^[9]. Po jego uwolnieniu udaje się z Lady Marion do Derb, by spotkać się z księciem Janem. Ten jednak okazuje się zdrajcą^[10] i nie chce dopuścić do zebrania okupu na rzecz uwolnienia króla Ryszarda, w czym ma pomóc mu lord Scathlock. W drodze powrotnej Robin kradnie Królewskie Berło^[10] i postanawia na własną rękę zebrać okup na rzecz króla.

Robin rusza na pomoc wieśniakom, którzy są nękani przez żołnierzy księcia Jana^[11]. Jednym z nich jest Mały John, który dołącza do kompanii Robina^[11]. Robin i Marion spotykają się w Leicester z Ranulphem^[12], wiernym dowódcą króla Ryszarda, którego informują o planach księcia Jana. Ranulph wyraża wsparcie w ich działaniach oraz informuje, że lord Godwin jest więziony w lochach swojego zamku w Lincoln, którym to trafił w ręce Guya z Guisbourne^[12][13]. Robin w drodze powrotnej do lasu Sherwood kradnie Księgę Sądu Ostatecznego, po czym udaje się do Lincoln, gdzie uwalnia Godwina^[12][13]. Następnie rusza na pomoc braciszkowi Tuckowi, który został uwięziony w Derby^[14]. W drodze powrotnej do Sherwood zabiera Łyżeczkę Koronacyjną oraz poznaje nowe plany księcia Jana, który szykuje się do ataku na zamek Godwina^[14].

Robin pomaga Godwinowi w obronie fortecy, po czym bierze udział w organizowanym na zamku w Nottingham turnieju łuczniczym, w którym wygrywa srebrną strzałę^[14][15]. Rozpoznany przez szeryfa, musi uciekać, a przed powrotem do Sherwood kradnie z katedry Miecz Narodu^[15]. Następnie atakuje Derby, gdzie pokonuje lorda Scathlocka^[16]. Po dotarciu do Yorku przerywa ceremonię ślubną lady Marion i Guya z Guisbourne, któremu książę Jan oddał jej rękę^[17]. Po podbiciu miasta kradnie Ampullę sierżantowi Buttlerowi^[17].

Podczas jednej z kolejnych wypraw zostaje pojmany i trafia do lochów w Nottingham, skąd uciec pomagają mu lady Marion wraz z przyjaciółmi^[18]. Przed powrotem do Sherwood zabierają z zamku Królewską Pieczęć^[18]. Robin wraca do Yorku, gdzie rozmawia z Allanem, nadwornym śpiewakiem, od którego dowiaduje się o naradzie księcia Jana i księcia Guillaume de Longchampsa^[19]. Podczas konfrontacji pokonuje Longchampsa, a jego zwłoki zanosi do lasu Sherwood, gdzie pozostawia także Królewską Koronę, którą skradł z katedry w Yorku^[19]. Allan, na polecenie Robina, przebiera się za księcia i zawozi księciu Leopoldowi okup za króla Ryszarda^[19]. Robin wraz z kompanią przeprowadza ofensywę na York, w której pomagają mu sprzymierzeni żołnierze, wezwani do walki poprzez bicie kościelnego dzwonu bądź wywieszenie flagi królewskiej na wieży warownej^[20].

Robin udaje się do Nottingham, dokąd wycofał się książę Jan^[21]. Po pokonania szeryfa zmusza księcia do poddania się^[21].

Gracz kieruje Robinem i całą jego Wesołą Kompanią, która ma siedzibę w lesie Sherwood, gdzie bohaterowie mogą wytwarzać potrzebny ekwipunek, leczyć się lub trenować umiejętności walki^[1][22]. Podczas głównych misji gracz uwalnia postacie istotne dla fabuły, tj. Małego Johna, Stuteleya, braciszka Tucka i Willa Szkarłatnego, oraz zdobywa możliwość kierowania Lady Marion^[1][3]. Każdy z bohaterów ma różne umiejętności i może zbierać określone przedmioty, które może wykorzystać w rozgrywce^[22][3], np. zioła do uzdrawiania bohaterów bądź przedmioty pomocne do walki przeciwnikami^[7][6]. Wrogami w grze są m.in. żołnierze, łucznicy, kusznicy, rycerze i jeźdźcy^[8][11]. Można ich albo ogłuszyć, albo zabić poprzez strzał z łuku, mieczem lub pałką^[6][7]. W trakcie misji można też pomagać żebrakom, którzy za datki udzielają wskazówek, m.in. odkrywają położenie wrogów oraz przekazują przedmioty pomagające w rozgrywce^[6][8].

Misje gry odbywają się na terenie pięciu zamków – Nottingham, York, Leicester, Lincoln i Derby^[23] oraz na polanach na terenie lasu Sherwood, na których odbywają się także misje poboczne, m.in. przejęcie konwoju ze złotem bądź obrabowanie poborcy podatkowego^[22]. Podczas misji głównych można także wykonać zadania dodatkowe^[8][11]; za ich wykonanie gracz otrzymuje koniczyny, którymi może wskrzesić zabitych bohaterów (dotyczy to wyłącznie głównych postaci).

Odbiór gry
Recenzje Publikacja Ocena Gry-Online 6,5/10[24] GameSpot 8,6/10[25] GameSpy [26] GameZone 8,5/10[27] IGN 8,2/10[28] „PC Gamer US” 71%[29] MoviesRoom.pl 80/100[30] Gamers’ Temple 86%[31]
Oceny z agregatorów Agregator Ocena Metacritic 80/100 (z 15 recenzji)[32]
Nagrody Organizacja Nagroda „Digital Content Creation” Animago Awards 2003 w kategoriach „najlepszy projekt gry” i „najlepsza animacja”[33]

Robin Hood: Legenda Sherwood spotkała się z pozytywnym przyjęciem krytyków. Recenzenci podkreślali podobieństwo gry do serii Commandos i gry Desperados: Wanted Dead or Alive z 2001^[34][30]. Doceniali m.in. oprawę graficzną gry^[24][35][36]; Andrzej Jeżyk z serwisu Gry-Online opisał ją jako „zaskakująco dokładną” i „pieczołowicie wykonaną”^[24]. Przychylnie ocenili też nieliniowy scenariusz i oprawę dźwiękową gry^[24][34][35]. Polscy gracze chwalili także dubbing postaci, określając go np. jako „genialny”^[30][35].

Krytycy dobrze oceniali rozgrywkę misji głównych, choć misje poboczne wzbudzały mieszane uczucia^[35][24][30]. Twórcom zarzucano brak wprowadzenia trybu gry wieloosobowej^[24][35].

Twórcy odebrali nagrody Animago Awards 2003 za najlepszy projekt gry i najlepszą animację^[33].

W polskiej wersji językowej głosu postaciom użyczyli^[37]: