Rogacina – figura heraldyczna w kształcie stylizowanego ostrza strzały. Przynajmniej część z tych przedstawień wywodzi się z własnościowych znaków kreskowych, czyli tamg. Dotyczy to zwłaszcza herbów szlachty polskiej pochodzenia tatarskiego oraz herbów własnych rodów szlacheckich o litewskich i ruskich korzeniach.
Przykłady użycia w herbach szlacheckich: Ajsicz, Alabis, Andronowski, Andrzejewski, Baranowicz, Bełza, Bereśniewicz, Białynia, Bianki, Biel, Biją w Łeb, Bogoria, Brzeżański, Bucella, Chalecki, Chodkiewicz, Drogosław, Jerlicz, Karnicki, Kościesza, Lis, Masalski Książę III, Niesobia, Nowosielecki, Odrowąż, Ogończyk, Ostroróg, Piotrowski, Piłsudski.
-
-
Herb Lis - rogacina podwójnie przekrzyżowana -
Ogończyk - rogacina zaćwieczona na połowie toczenicy -
Herb Odrowąż - rogacina roztłuczona (rozdarta w wąs) -
-
-
Herb własny książąt Ostrogskich -
W heraldyce i weksylologii miejskiej oraz samorządowej rogacina jest najczęściej nawiązaniem do herbów dawnych właścicieli i fundatorów prywatnych miast i wsi.
Przykłady użycia: herb gminy Baranów (powiat grodziski), herb Opoczna, herb Ozorkowa, herb gminy Pacyna, Flaga powiatu ropczycko-sędziszowskiego, herb powiatu szydłowieckiego, herb Sędziszowa Małopolskiego, herb Szydłowca, herb powiatu szydłowieckiego, herb gminy Trzyciąż.
Zobacz
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rogacina i strzała w herbarzu Adama Kromera. akromer.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-28)].
- Wyszukiwarka herbów ze strzałą i rogaciną w elektronicznej wersji herbarza Tadeusza Gajla
