| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1947 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1980 | |||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Wzrost |
169 cm | |||||||||
| Kategoria wagowa |
lekka | |||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||
| Liczba walk |
29 | |||||||||
| Zwycięstwa |
24 | |||||||||
| Przez nokauty |
5 | |||||||||
| Porażki |
4 | |||||||||
| Remisy |
1 | |||||||||
| Nieodbyte |
0 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Ronald Allen Harris (ur. 8 lutego 1947 w Detroit, zm. 31 grudnia 1980 tamże[1]) – amerykański bokser kategorii lekkiej i lekkopółśredniej.
Igrzyska olimpijskie
[edytuj | edytuj kod]W 1964 zdobył tytuł amatorskiego mistrza USA (AAU) w wadze lekkiej, dzięki czemu wystartował w letnich igrzysk olimpijskich w Tokio, gdzie zdobył brązowy medal w kategorii lekkiej (przegrał w półfinale z Józefem Grudniem)[1].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 1965–1973 stoczył 30 walk zawodowych. Pierwsza zawodową walkę stoczył 7 maja 1965 roku. jego przeciwnikiem był Willie Cooper. Walkę wygrał przez KO w 6 rundzie. W kolejnej walce stoczonej w tym samym roku z Billym Lloydem zremisował. w kolejnych 3 latach stoczył 17 wygranych walk. Pierwszą porażkę poniósł 12 czerwca 1969 roku z Japończykiem Shinichim Kadotą. Po walce przez 2 lata nie walczył na zawodowym ringu. 29 października 1971 roku powrócił po 2 letniej przerwie pokonując przez nokaut Dona Cobbsa. W kolejnym roku stoczył 5 pojedynków. Ostatnią walkę 1972 roku przegrał z Alvinem Phillipsem. W 1973 roku stoczył 4 walki. doznając 2 porażek. karierę zakończył przegranym pojedynkiem z Arturo Zunigą.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ronnie Harris [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-02] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ronnie Harris. boxrec.com. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
