Rozłupiec – narzędzie wykonane techniką rdzeniowania w swej formie zbliżone do pięściaków, posiadające na wierzchołku poprzeczną krawędź pracującą. Narzędzia te służyły do rozbijania kości bądź do kopania w ziemi.

Poza rozłupcami wykonywanymi techniką rdzeniowania na surowych fragmentach skał twardych (konkrecjach, otoczakach itp.) wyróżniamy także rozłupce odłupkowe.

Ogólnie rozłupce dzieli się na:

• rozłupce z obustronną (bifacjalną) obróbką na obu krawędziach bocznych;
• rozłupce z obustronną obróbką na obu krawędziach bocznych i zaokrąglonej lub szpiczastej podstawie;
• rozłupce ze zwrotną obróbką na obu krawędziach bocznych;
• inne rozłupce z niepełną obróbką obustronną.

• Ginter B., Kozłowski Janusz K. 1975, "Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu", Warszawa.