Rozgard (niem. Seefeld)[1][2][3] — osiedle Pucka położone bezpośrednio nad Zatoką Pucką w sąsiedztwie "Klifu Puckiego". Dawny folwark i cegielnia[4], po których pozostały ruiny zabudowań gospodarczych, w tym lodownia[5][6].
W 1905 osadę zamieszkiwały 32 osoby[2][3]. W 1933 teren ten, o powierzchni 3 ha, kupił Basilius Adolph. Znajdowały się tu cegielnia (ze sprowadzoną z Niemiec, napędzaną silnikiem spalinowym wyciskarką do gliny) oraz nieistniejące dziś stodoła, stajnia oraz budynek dla pracowników, tzw. czworaki. Krótko przed II wojną światową należąca do Romana Adolpha cegielnia spłonęła, a prób jej odbudowy zaniechano w czasie okupacji niemieckiej.
Zachowana do dziś lodownia — murowana, dwupoziomowa piwnica, powstała w 1937 roku. Wydrążyli ją w klifie więźniowie z Wejherowa dowożeni codziennie z więzienia ciężarówkami. Budowę sfinansował Roman Adolph. Ściany i sufit wymurowano pod nadzorem murarza Ceynowy z Połczyna. Obiekt oddano do użytku w 1938 i przeznaczono do magazynowania lodu przywożonego ze stawu z Błądzikowa (lód z Zatoki nie miał odpowiednich właściwości i za szybko topniał), który wrzucano przez zachowane otwory zamykane betonowymi płytami. Zgromadzony lód izolowano sianem i deskami, co umożliwiało całoroczną sprzedaż (m.in. do szpitali). W przedsionku magazynowano mleko w wielkich kankach, odstawiane następnie do mleczarni. W 1939 roku podczas nalotu na Puck lodownia służyła jako schron przeciwlotniczy, a po 1945 jako magazyn żywności[6].
Od 2020 na osiedlu znajduje się jeden z krańców ścieżki edukacyjno-przyrodniczej, prezentującej walory Zatoki Puckiej[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ortschaftsverzeichnis des Reichsgaus Danzig-Westpreussen, Danzig 1944
- ↑ a b Puck-Rozgard, Seefeld
- ↑ a b Putzig Westpr. w Meyers Orts- und Verkehrs-lexikon des deutschen Reichs
- ↑ Szlak Krawędzią Kępy Puckiej
- ↑ Puck Rozgard - Lodownia
- ↑ a b Tajemnice klifów Kępy Puckiej
- ↑ Malownicza trasa, która edukuje. Puck zaprasza na spacer wzdłuż brzegu zatoki
