Skra Warszawa (żużel)

Skra Warszawa
Debiut w najwyższej lidze	6 czerwca 1948
Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa
Stadion	Stadion Skry Warszawa

Skra Warszawa – polski klub żużlowy z Warszawy.

Początkowo funkcjonował w ramach sekcji motocyklowej Okęcia Warszawa, działającej we współpracy z Klubem Motorowym, który podlegał OM TUR, a następnie jako sekcja Skry. Na początku 1949 roku sekcja Okęcia połączyła się z sekcją Związkowca-Skry, który to klub działał wówczas w ramach Zrzeszenia „Związkowiec”, natomiast od 1951 roku w ramach Zrzeszenia „Budowlani”, będąc, w czasie ich istnienia, siedzibą centralnej sekcji żużlowej Zrzeszenia. Po „odwilży” powrócił do nazwy „Skra”.

W rozgrywkach ligowych brał udział w latach 1948–1959.

Historia

Sekcja w klubie Skra Warszawa została założona na przełomie lat 1948 i 1949. W tym samym okresie w Warszawie funkcjonowała już sekcja motorowa w Okęciu Warszawa, działająca we współpracy z Klubem Motorowym. Ten z kolei podlegał Organizacji Młodzieży przy Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego (OM TUR). Sekcja ta posiadała drużynę żużlową, jeżdżącą w sezonie 1948 w I lidze, jednak pojawiające się problemy pomiędzy RKS Okęcie i KM OM TUR sprawiły, że włodarze Okęcia rozpoczęli rozmowy z zarządem KS Związkowiec-Skra na temat fuzji obu klubów. Doszło do niej ostatecznie 18 marca 1949 roku. Na odbytym tego dnia walnym zgromadzeniu klubu przyjęto dla sekcji sportów motorowych KS Związkowiec-Skra nazwę Skra-Okęcie. Niedługo później KS Związkowiec-Skra połączył się z KS Pocztowiec, na czym zyskała m.in. sekcja motorowa.

Klub występował w lidze żużlowej od jej powstania (w 1948 roku) do roku 1959, zaś jego największym sukcesem był brązowy medal mistrzostw Polski wywalczony w roku 1949^[1]^[2]. Poza sukcesem drużynowym z 1949, zawodnicy Skry zdobywali również laury w indywidualnych mistrzostwach Polski – trzy srebrne medale (Eugeniusz Zenderowski w 1949, Tadeusz Fijałkowski w 1952 i Janusz Suchecki w 1954) oraz jeden brązowy (Tadeusz Fijałkowski w 1955).

W 1951 roku sekcja żużlowa była najmniej liczną ze wszystkich sekcji klubu, noszącego wówczas nazwę TKS Budowlani, gdyż należało do niej zaledwie 12 żużlowców. Wśród nich najważniejszymi byli: Zenderowski, Fijałkowski oraz Kamrowski. Tak nieliczna grupa zawodników nie przeszkadzała sekcji być jedną z najważniejszych w kraju.

Od utworzenia Ligi Centralnych Sekcji Żużlowych klub występował pod nazwą TKS Budowlani Warszawa, zaś po spadku z najwyższej klasy rozgrywkowej (po sezonie 1956) wrócił do nazwy Skra. W sezonie 1956 rezerwy Budowlanych Warszawa występowały natomiast w II lidze w "Grupie Północ" pod szyldem rzeszowskiej Resovii, rozgrywając niektóre swoje mecze w Siedlcach – na zakończenie rozgrywek zajęły 4. miejsce. W latach 1957–1959 drużyna bez powodzenia walczyła o powrót do ekstraklasy (wówczas rozgrywki były trójszczeblowe), na jej drodze stanęła jednak dyskwalifikacja w 1957 jej lidera Janusza Sucheckiego. Zawodnik wraz z Legią Warszawa oraz Florianem Kapałą z Kolejarza Rawicz pod koniec lipca udał się na zawody żużlowe do Austrii, jednak kontrola graniczna u niego i rawiczanina znalazła obce waluty, w efekcie obaj zostali zawieszeni do końca sezonu. Przed następnym sezonem Janusz Suchecki ponownie został reprezentantem "wojskowych" (dla których w 1952 wywalczył brąz IMP), zaś Skra w dwóch ostatnich latach swoich występów okupowała dolne rejony tabeli II ligi. Po sezonie 1959 sekcja uległa rozwiązaniu. Stolicę Polski w lidze żużlowej, w okresie startów Skry, reprezentowały także dwie inne ekipy: PKM-u i Legii.

Sezony

Sezon	Rozgrywki ligowe			Uwagi
Sezon	Liga		Miejsce	Uwagi
1948	Eliminacje		9/16	Kwalifikacja do I ligi
	I	I liga	8/9	1. miejsce w turnieju barażowym „pierwszoligowców”^[a]
		I liga	8/9	1. miejsce w turnieju barażowym o utrzymanie^[b]
1949		I liga	3/9
1950		I liga	4/9
1951		Liga	6/10
1952		Liga	10/10
1953		Liga	7/10
1954		Liga	5/10
1955		I liga	4/6
1956		I liga	8/8
1957	II	II liga	3/7
1958		II liga	5/6
1959		II liga	6/8

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	9	1948–1956
II	3	1957–1959

Osiągnięcia

Krajowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM oraz GKSŻ.

Mistrzostwa Polski

Drużynowe mistrzostwa Polski

3. miejsce (1): 1949

Indywidualne mistrzostwa Polski

2. miejsce (3):
- 1949 – Eugeniusz Zenderowski
- 1952 – Tadeusz Fijałkowski
- 1954 – Janusz Suchecki
3. miejsce (1):
- 1953 – Tadeusz Fijałkowski

Zobacz też

Uwagi

↑ Wobec równej ilości punktów w klasyfikacji drużynowej zespołów I ligi na miejscach 6–9 zarządzono baraż „pierwszoligowców” – dwa pierwsze zespoły miały spotkać się w kolejnym barażu z trzecim i czwartym zespołem II ligi, natomiast dwa ostatnie spaść do II ligi. Turniej rozegrano 15 maja 1949 roku.
↑ Turniej rozegrano 22 maja 1949 roku.

Przypisy

↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski na Żużlu 1949. rlach.republika.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).
↑ Historia żużla w Warszawie. wtswarszawa.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).

Bibliografia

Historia speedway’a w Polsce. speedwayw.pl. (pol.).

[3] Wobec równej ilości punktów w klasyfikacji drużynowej zespołów I ligi na miejscach 6–9 zarządzono baraż „pierwszoligowców” – dwa pierwsze zespoły miały spotkać się w kolejnym barażu z trzecim i czwartym zespołem II ligi, natomiast dwa ostatnie spaść do II ligi. Turniej rozegrano 15 maja 1949 roku.

[4] Turniej rozegrano 22 maja 1949 roku.

[1] Drużynowe Mistrzostwa Polski na Żużlu 1949. rlach.republika.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).

[2] Historia żużla w Warszawie. wtswarszawa.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).

[1]

[2]

[a]

[b]