 Sophoklis Venizelos (1921) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1894 |
|---|---|
| Data śmierci |
7 lutego 1964 |
| Premier Grecji | |
| Okres |
od 14 kwietnia 1944 |
| Przynależność polityczna |
Partia Liberalna |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Grecji | |
| Okres |
od 23 marca 1950 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Grecji | |
| Okres |
od 21 sierpnia 1950 |
| Poprzednik |
Nikolaos Plastiras |
| Następca |
Nikolaos Plastiras |
| Minister obrony narodowej | |
| Okres |
od 21 sierpnia 1950 |
| Poprzednik |
Filipos Manulidis |
| Następca |
Konstandinos Rendis |
| Minister obrony narodowej | |
| Okres |
od 10 kwietnia 1952 |
| Poprzednik |
Aleksnadros Sakelariu |
| Następca |
Jeorjos Mawru |
| |
Sofoklis Wenizelos (gr. Σοφοκλής Βενιζέλος; ur. 3 listopada 1894 w Chanii, zm. 7 lutego 1964 na pokładzie statku Hellas[1]) – grecki polityk, premier Grecji (1944, 1950-1951), minister obrony (1950, 1952).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był drugim synem Elefteriosa Wenizelosa i Marii z d. Kateluzu[1]. Ukończył szkołę wojskową Ewelpidon w stopniu podporucznika[1]. W czasie I wojny światowej służył w armii, wziął udział w wojnie grecko-tureckiej w Azji Mniejszej, kończąc wojnę w stopniu kapitana piechoty[1]. Po wystąpieniu z armii rozpoczął karierę polityczną w szeregach Partii Liberalnej (w której działał jego ojciec). W latach 1922-1928 przebywał w Paryżu jako attache wojskowy Grecji, awansując w tym czasie do stopnia pułkownika[1]. Po zakończeniu misji dyplomatycznej przeszedł w stan spoczynku.
_-_Salonique_-_M%C3%A9diath%C3%A8que_de_l%27architecture_et_du_patrimoine_-_APOR066424.jpg)
W 1940 próbował powrócić do służby czynnej w armii, ale jego podanie zostało odrzucone[1]. W roku 1941 po zajęciu Grecji przez wojska niemieckie i włoskie, Wenizelos objął stanowisko ambasadora Grecji w USA (reprezentował rząd grecki na uchodźstwie). W 1943 po raz pierwszy objął stanowisko ministerialne w rządzie Emanuila Tsuderosa, a w kwietniu 1944 przez dwa tygodnie kierował rządem Grecji. Po powrocie do Grecji objął stanowisko wiceprezesa Partii Liberalnej, a w 1948 stanął na czele partii[1]. W latach 1950-1951 dwukrotnie stawał na czele rządu[1].
W 1961 należał do grona założycieli Unii Centrum, partii kierowanej przez Jeorjosa Papandreu. 6 lutego 1964 wygłosił wieczorem przemówienie do mieszkańców Chanii, związane z trwającą kampanią wyborczą do parlamentu. Wkrótce później zaokrętował się na statek pasażerski Hellas, którym miał dopłynąć do Pireusu. W trakcie podróży odczuwał problemy z oddychaniem i w nocy zmarł na pokładzie statku[1]. Dwa dni później został pochowany w Chanii[2].
Oprócz działalności politycznej Sofoklis Wenizelos był także brydżystą o międzynarodowej renomie. W 1935 był w składzie drużyny, która w Mistrzostwach Europy w Brukseli zwyciężyła w kategorii open, a następnie odniósł sukces w zawodach Four Aces w Nowym Jorku[3][4].
Był żonaty (w 1921 ożenił się z Kateriną Zerwudaki), miał córkę Despinę[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Σοφοκλής Βενιζέλος [online], sansimera.gr (gr.).
- ↑ Πεθαίνει ο Σοφοκλής Βενιζέλος [online], Kathimerini (gr.).
- ↑ Team Championships Members [online], Eurobridge (ang.).
- ↑ Bridge:; Venizelos's Death Recalls Prowess as Bridge Player, New York Times, 1964 (ang.).
