Sowiecka Gawań

Sowiecka Gawań
Советская Гавань
herb Sowieckiej Gawani↗	Flaga
Państwo	Rosja
Kraj	Chabarowski
Zarządzający	Dmitrij Czajka↗
Powierzchnia	3,67 km²
Populacja (2010); • liczba ludności	; 27 712
Nr kierunkowy	(+7) 42138
Kod pocztowy	682800
	Położenie na mapie Kraju Chabarowskiego Sowiecka Gawań
	Położenie na mapie Rosji Sowiecka Gawań
	48°58′N 140°17′E/48,966667 140,283333
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Sowiecka Gawań (ros. Советская Гавань) – miasto w Rosji w Kraju Chabarowskim, nad Cieśniną Tatarską (część Morza Japońskiego). Populacja w 2010 roku wynosiła 27 712 osób^[1]. Miasto jest krańcową wschodnią stacją Kolei Bajkalsko-Amurskiej (Байкало-Амурская магистраль, BAM).

Historia

Zatoka nad którą położone jest miasto została odkryta 23 maja 1853 roku przez Nikołaja Konstantinowicza Boszniaka, który nazwał ją zatoką Hadżi. W sierpniu tego samego roku bazę wojskową w tym miejscu założył Giennadij Niewielskoj. Zmienił też nazwę zatoki na Imperatorskaja Gawań. Pierwszym zarządcą bazy był Boszniak^[2].

W 1922 roku nazwę osady zmieniono na Sowiecka Gawań. W 1941 roku otrzymała prawa miejskie^[2]. W 1947 otwarto linię kolejową z Komsomolska nad Amurem^[3]. Był to jednocześnie pierwszy odcinek późniejszej Kolei Bajkalsko-Amurskiej.

W latach 1950–54 w mieście znajdowała się administracja obozu Ulminski-ITL w ramach systemu gułagów. 14900 więźniów było wykorzystywanych do budowy portu w Wanino, dróg oraz pozyskiwania drewna^[4].

W sierpniu 2020 roku podjęto decyzję o budowie terminala LPG w Sowieckiej Gawani^[5].

Znajduje się tu dyrekcja Rezerwatu przyrody „Botczinskij”^[6].

Symbol

Flaga i godło Sowieckiej Gawani przedstawia rosyjską fregatę Pałłada^[2], która została zatopiona przez swoją załogę niedaleko miejscowości w 1856 roku^[7].

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości Kraju Chabarowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010 roku. (ros.).
↑ ^a ^b ^c Герб города Советская Гавань [online], Геральдика.ру [dostęp 2021-05-18] .
↑ История Дальневосточной железной дороги [online] .
↑ ULMINSKI-ITL [online], www.gulag.memorial.de [dostęp 2021-05-18] .
↑ Glavgosexpertiza gives nod to Sovetskaya Gavan LPG terminal project [online], en.portnews.ru [dostęp 2021-05-18] (ang.).
↑ Официальный сайт Заповедника 'Ботчинский' [online], Министерство Природных Ресурсов и Экологии Российской Федерации [dostęp 2022-01-06] (ros.).
↑ Ju. I. Gołownin, A. Ł. Łarionow: Sudba bałtijskogo friegata. s. 14–27.

Linki zewnętrzne

ONC 1:1,000,000. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – mapa
TPC 1:500,000. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – mapa
1987. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – zdjęcie satelitarne

[spis-1] Liczby ludności miejscowości Kraju Chabarowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010 roku. (ros.).

[:0-2] Герб города Советская Гавань [online], Геральдика.ру [dostęp 2021-05-18] .

[3] История Дальневосточной железной дороги [online] .

[4] ULMINSKI-ITL [online], www.gulag.memorial.de [dostęp 2021-05-18] .

[5] Glavgosexpertiza gives nod to Sovetskaya Gavan LPG terminal project [online], en.portnews.ru [dostęp 2021-05-18] (ang.).

[6] Официальный сайт Заповедника 'Ботчинский' [online], Министерство Природных Ресурсов и Экологии Российской Федерации [dostęp 2022-01-06] (ros.).

[7] Ju. I. Gołownin, A. Ł. Łarionow: Sudba bałtijskogo friegata. s. 14–27.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]