Spółgłoska płynna

Spółgłoski płynne – ustne spółgłoski zwarto-otwarte zaliczające się do aproksymantów^[1].

Spółgłoski płynne dzielą się na:

Fonemy płynne w języku polskim to: boczne /l/ i /w/ oraz drżące /r/. W randze alofonów występują głoski płynne palatalizowane /lʲ/ i /rʲ/.

Szczególnie bogate w spółgłoski płynne są języki rdzennej ludności Australii.

Przypisy

↑ Jolanta Szpyra-Kozłowska. Słowotwórstwo bez morfemów czyli o morfologii prozodycznej i formach uciętych. „Bulletin de la Société Polonaise de Linguistique”. fasc. LVI, 2000. ISSN 0032-3802. (pol.).

Ze względu na rodzaj przegrody	Spółgłoski zwarte Spółgłoski zwarto-szczelinowe Spółgłoski szczelinowe Spółgłoski zwarto-otwarte Spółgłoski nosowe Aproksymanty Spółgłoski płynne Spółgłoski drżące Spółgłoski uderzeniowe Spółgłoski boczne Spółgłoski półotwarte
Ze względu na jamy kanału głosowego	Spółgłoski ustne Spółgłoski nosowe
Ze względu na typ artykulacji ustnej	Spółgłoski środkowe Spółgłoski boczne
Ze względu na mechanizm przepływu powietrza	Spółgłoski środkowe Spółgłoski boczne Spółgłoski wydechowe, płucne Mlaski Spółgłoski glottalizowane Spółgłoski iniektywne Spółgłoski ejektywne