Spermina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) N,N′-bis(3-aminopropylo)butano-1,4-diamina Inne nazwy i oznaczenia gerontyna, muskulamina, neurydyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H26N4
Masa molowa	202,34 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	71-44-3
PubChem	1103
DrugBank	DB00127
SMILES C(CCNCCCN)CNCCCN
InChI InChI=1S/C10H26N4/c11-5-3-9-13-7-1-2-8-14-10-4-6-12/h13-14H,1-12H2 InChIKey PFNFFQXMRSDOHW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 0,937 g/cm³[1]; ciało stałe Temperatura topnienia 28–30 °C[1] Temperatura wrzenia 150 °C (7 hPa)[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[1]. Numer RTECS EJ7175000
Podobne związki
Podobne związki	spermidyna
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Spermina – organiczny związek chemiczny z grupy poliamin. Związek ten bierze udział w metabolizmie wszystkich komórek organizmów eukariotycznych.

Powstaje ze spermidyny. Można ją odnaleźć w szerokiej gamie tkanek i organizmów, jest także niezbędnym czynnikiem wzrostowym dla niektórych bakterii. Występuje w formie polikationowej we wszystkich wartościach pH.

Spermina jest powiązana z kwasami nukleinowymi i uważa się, że stabilizuje ich strukturę helikalną, szczególnie u wirusów. Wchodzi w skład m.in. nasienia, któremu razem z kadaweryną, putrescyną i spermidyną nadaje charakterystyczny smak i zapach, natomiast ich fizjologicznym zadaniem jest ochrona DNA plemników przed kwaśnym środowiskiem pochwy, które mogłoby spowodować jego denaturację.

Kryształy fosforanu sperminy zostały po raz pierwszy opisane przez Antoniego van Leeuvenhoeka w 1678 roku^[2].

Do innych właściwości sperminy należą:

• wywieranie troficznego efektu na błonę śluzową żołądka
• działanie przeciwzapalne
• jest endogennym agonistą miejsca modulującego receptorów NMDA.