Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
200 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stéphane Antiga (ur. 3 lutego 1976 w Suresnes) – francuski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. W latach 2014–2016 selekcjoner reprezentacji Polski siatkarzy[2].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zaczynał w 1994 roku w barwach akademickiego klubu sportowego Paris UC, z którego sekcji siatkówki powstał w 1998 roku klub Paris Volley. W barwach tych zespołów zdobył 7 tytułów mistrza Francji (1996–1998, 2000–2003), 4 Puchary Francji (1997, 1999, 2000, 2001), raz zwyciężył w europejskiej Lidze Mistrzów siatkarzy (2001)[3], wywalczył Superpuchar Europy (2001)[4] i Puchar Zdobywców Pucharów (2000)[5].
W 2003 roku wyjechał do Włoch reprezentując barwy Bre Banca Lannutti Cuneo. W sezonie 2003/2004 osiągnął w barwach tego zespołu finał Pucharu Włoch, a w Serie A jego zespół odpadł w ćwierćfinałach play-off[3]. Następnie przeniósł się do Hiszpanii, gdzie w latach 2004–2007 występował w zespole CV Pòrtol, gdzie w ciągu trzech sezonów zdobył dwa tytuły mistrza Hiszpanii (2006, 2007), dwa Puchary Hiszpanii (2005, 2006)[3] i jeden Superpuchar (2005)[6].
Od 2007 roku do końca kariery w 2014 roku występował w lidze polskiej. Był pierwszym wielkim siatkarzem z zagranicy, który trafił do polskiej ligi[7]. Występy w lidze zaczynał w Skrze Bełchatów, gdzie cztery razy z rzędu zdobywał mistrzostwo Polski (2008–2011), dwa Puchary Polski (2009, 2011), dwukrotnie został klubowym wicemistrzem świata 2009, 2011 i dwukrotnie zdobył trzecie miejsce w Lidze Mistrzów siatkarzy (2008, 2010). W 2011 roku przeszedł do zespołu Delecta Bydgoszcz, gdzie występował przez dwa kolejne sezony. 26 kwietnia 2013 roku ponownie został siatkarzem Skry Bełchatów[3].
27 kwietnia 2014 roku po meczu finałowym o mistrzostwo Polski z Asseco Resovią, wygranym 3:0, Antiga zakończył karierę siatkarską[3].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W latach 1998–2010 wystąpił w 306 meczach reprezentacji Francji. Był brązowym medalistą mistrzostw świata z 2002 roku i dwukrotnie wywalczył z tą reprezentacją wicemistrzostwo Europy w 2003 i 2009 roku. Zdobył też srebrny medal Ligi Światowej w 2006 roku. Z reprezentacją Francji uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie jego reprezentacja odpadła już w fazie grupowej. W kwietniu 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery[8].
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]24 października 2013 roku został ogłoszony selekcjonerem reprezentacji Polski, funkcję zaczął pełnić w maju 2014 roku po zakończeniu kariery zawodniczej[9]. 21 września 2014 w meczu finałowym po zwycięstwie nad reprezentacją Brazylii (3-1), odniósł swój pierwszy trenerski sukces i zdobył wraz z reprezentacją Polski mistrzostwo świata[10].
10 stycznia 2015 roku Stephane Antiga i Łukasz Kruczek zostali zwycięzcami 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego i Telewizji Polskiej w kategorii trener roku 2014[11].
30 marca 2015 roku otrzymał statuetkę Wiktora 2014 w kategorii „Odkrycie Roku”[12].
10 października 2016 roku Polski Związek Piłki Siatkowej ogłosił rozwiązanie kontraktu trenerskiego z Francuzem[13].
Kilka miesięcy później, 14 grudnia 2016 roku ogłoszono Antigę selekcjonerem reprezentacji Kanady, pracę rozpoczął od 1 maja następnego roku[14]. W pierwszym sezonie pracy podopieczni trenera zdobyli brązowy medal Ligi Światowej. Na początku października 2018 roku szkoleniowiec, z przyczyn osobistych, zrezygnował z posady[15].
Od 16 maja 2019 jest trenerem żeńskiego klubu Developres Rzeszów. 8 lutego 2022 klub ogłosił[16], że przedłużono umowę z Antigą o kolejne 2 lata. W grudniu 2023 poinformowano, że po sezonie 2023/2024 Francuz odejdzie z zespołu[17].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Jako zawodnik
[edytuj | edytuj kod]klubowe
[edytuj | edytuj kod]Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
Paris UC | Mistrzostwo Francji | 1996, 1997, 1998 1995 | |
Puchar Francji | 1997 | ||
Liga Mistrzów | 1998 | ||
Paris Volley | Puchar Francji | 1999, 2000, 2001 | |
Mistrzostwo Francji | 2000, 2001, 2002, 2003 1999 | ||
Puchar Europy Zdobywców Pucharów | 2000 | ||
Liga Mistrzów | 2001 | ||
Superpuchar Europy | 2001 | ||
CV Pòrtol | Puchar Hiszpanii | 2005, 2006 | |
Puchar CEV | 2005 | ||
Mistrzostwo Hiszpanii | 2006, 2007 2005 | ||
Superpuchar Hiszpanii | 2005 | ||
Puchar Top Teams | 2006 | ||
PGE Skra Bełchatów | Liga Mistrzów | 2008, 2010 | |
Mistrzostwo Polski | 2008, 2009, 2010, 2011, 2014 | ||
Puchar Polski | 2009, 2011 | ||
Klubowe Mistrzostwa Świata | 2009, 2010 |
reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
Mistrzostwa Świata | 2002 | |
Mistrzostwa Europy | 2003, 2009 | |
Liga Światowa | 2006 |
Nagrody indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- 2001: MVP Ligi Mistrzów
- 2005: Najlepszy przyjmujący Pucharu CEV
- 2009: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2008/2009
- 2009: Najlepszy przyjmujący Mistrzostw Europy w Turcji
- 2013: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2012/2013
Jako trener
[edytuj | edytuj kod]klubowe
[edytuj | edytuj kod]- mężczyźni
Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
Onico Warszawa | Mistrzostwa Polski | 2019 |
- kobiety
Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
KS DevelopRes Rzeszów | Mistrzostwa Polski | 2020, 2021, 2022[18], 2023[19], 2024[20] | |
Superpuchar Polski | 2021, 2022 |
reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]Reprezentacja | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
Polska | Mistrzostwa Świata | 2014 | |
Puchar Świata | 2015 | ||
Kanada | Liga Światowa | 2017 | |
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów | 2017 |
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]27 października 2014 roku za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[21].
10 grudnia 2014 roku otrzymał z rąk Ambasadora Republiki Francuskiej w RP Pierre Buhlera Złoty medal za zasługi dla Sportu i Młodzieży (Médaille d'or de la jeunesse, des sports et de l’engagement associatif)[22][23], będący najwyższym francuskim odznaczeniem sportowym.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty, ma syna Timote’a oraz córkę Manoline[24].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Antiga non è più l’allenatore della Savino Del Bene Volley. savinodelbenevolley.it, 2024-10-15. [dostęp 2024-10-15]. (wł.).
- ↑ Stephane Antiga nie jest już trenerem reprezentacji Polski siatkarzy - Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ a b c d e Iwona Gąsior: Stephane Antiga – ikona francuskiej siatkówki. plusliga.pl. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
- ↑ Bartosz Wencław: Stephane Antiga oficjalnie objął reprezentację Polski siatkarzy. siatka.org. [dostęp 2013-10-24]. (pol.).
- ↑ Paweł Hochstim: Francuz, który poprowadzi Polaków do złotego medalu?. lodz.naszemiasto.pl, 2014-09-11. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).
- ↑ Bianka Sawoniuk, Tomasz Tadrała: Stephane Antiga przedłużył kontrakt ze Skrą. siatka.org. [dostęp 2008-09-28]. (pol.).
- ↑ Stephane Antiga. skra.pl. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-12)]. (pol.).
- ↑ Stephane Antiga zakończył karierę reprezentacyjną
- ↑ Stephan Antiga selekcjonerem reprezentacji Polski mężczyzn. pzps.pl, 2013-10-24. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- ↑ Polska drugim gospodarzem – zdobywcą złota MŚ. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).
- ↑ Plebiscyt „PS” i TVP: Antiga i Kruczek Trenerami Roku. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ Stephane Antiga i Mariusz Wlazły laureatami Wiktorów 2014. pzps.pl, 2015-03-31. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (pol.).
- ↑ Paweł Hochstim , Stephane Antiga odchodzi z reprezentacji Polski, „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Stephane Antiga został trenerem reprezentacji Kanady, „Onet Sport”, 14 grudnia 2016 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Stephane Antiga zrezygnował z prowadzenia reprezentacji Kanady - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 3 października 2018 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Antiga na dłużej w Developresie! [online], www.developres.rzeszow.pl [dostęp 2022-02-08] (pol.).
- ↑ Antoni Piotrowski , To będzie ostatni sezon Antigi w Rzeszowie [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis, 11 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
- ↑ Grupa Azoty Chemik Police mistrzem Polski. tauronliga.pl. (pol.).
- ↑ TL: Siatkarki ŁKS-u mistrzyniami Polski. siatka.org. (pol.).
- ↑ TL: Siatkarki Chemika Police mistrzyniami Polski. siatka.org. (pol.).
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 14
- ↑ Entraîneurs français mis à l’honneur. ambafrance-pl.org. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (fr.).
- ↑ Odznaczenia dla francuskich trenerów reprezentacji Polski. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
- ↑ Stéphane Antiga. Oficjalna strona PGE Skry Bełchatów. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (pol.).