| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1923 |
| Data i miejsce śmierci |
27 listopada 2024 |
| prof. dr hab. nauk rolniczych | |
| Specjalność: fizjologia żywienia | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie |
| Okres zatrudn. |
1954-2004 |
| Odznaczenia | |
    [1]
| |
Stanisław Berger (ur. 13 września 1923 w Lublinie; zm. 27 listopada 2024[2] w Warszawie) – polski biochemik i fizjolog żywienia, autor książek kucharskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Adama i Zofii z d. Stępień[3]. W latach 1944–1945 był żołnierzem 2 Armii Wojska Polskiego. Absolwent UMCS w Lublinie (1949). Jako stypendysta Fundacji Rockefellera pracował w 1958 w nowojorskim Cornell University[3].
W latach 1946–1950 był asystentem w Katedrze Fizjologii Zwierząt UMCS w Lublinie. Następnie objął stanowisko starszego asystenta w Zakładzie Botaniki i Mikrobiologii Technicznej Politechniki Warszawskiej[4]. Od 1950 do 1957 pracownik Działu Higieny Żywienia Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie. Doktorat uzyskał w roku 1951, a stopień doktora habilitowanego w 1961[4]. W 1954 związał się ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w której pracował przez kolejne 50 lat. Był jednym z organizatorów Katedry Fizjologii Żywienia Zwierząt UMCS oraz Katedry Technologii i Higieny Żywienia Człowieka SGGW. Był także organizatorem i pierwszym dziekanem Wydziału Żywienia Człowieka i Wiejskiego Gospodarstwa Domowego SGGW. W 1966 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1976 profesora zwyczajnego nauk rolniczych. W latach 1967–1970 współpracował z ONZ i FAO w zakresie szkolenia kadr zajmujących się wyżywieniem w krajach rozwijających się. Od 1970 roku należał do PZPR[1]. W latach 1987–1991 pełnił funkcję prezesa Europejskiej Federacji Żywieniowców. Był honorowym przewodniczącym Komitetu Nauk o Żywieniu Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Żywieniowych.
Wraz z kierowanym przez siebie zespołem był autorem książki Kuchnia polska (Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa 1955), publikacji wielokrotnie wznawianej w latach 1956–1995.
Odznaczenia i tytuły
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[5], Medalem im. B. Rumińskiego i Złotą Odznaką Honorową NOT. Uhonorowany doktoratem honoris causa SGGW.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 53–54. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Zespół Szkół Gastronomiczno - Hotelarskich - ZSGH [online], www.zsgh.edu.pl [dostęp 2024-11-29].
- ↑ a b Profesor Stanisław Berger [online], sggw.pl [dostęp 2017-01-09].
- ↑ a b Lidia Becela, Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, Wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, s. 50-51, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów. - Metryka - Baza aktów prawnych - INFOR.pl - portal księgowych [online], www.infor.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie SITSPOZ. sitspoz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)].
- Prof. dr hab. Stanisław Berger, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-10-07].
