major saperów | |
Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1882 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 września 1939 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Stanisław Smolka (ur. 25 grudnia 1881?/6 stycznia 1882 w Kijowie, zm. 24 września 1939 k. Komarowa) – major saperów inżynier Wojska Polskiego, założyciel uzdrowiska Wieniec-Zdrój (1923)[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]8 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego I Korpusu Polskiego w Rosji i byłej armii rosyjskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika[2] i przydzielony do Włocławskiego Okręgowego Pułku Piechoty[3].
W 1934, jako oficer pospolitego ruszenia pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Włocławek. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[4].
Poległ 24 września 1939 w czasie kampanii wrześniowej w okolicy miejscowości Komarów w pobliżu Zamościa. Spoczywa w indywidualnym grobie w wojskowej kwaterze cmentarza parafialnego w Komarowie-Osadzie[5].
Jego imieniem nazwano jedną z wienieckich ulic[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Włocławek – Plan miasta, PPWK Warszawa-Wrocław 1998; strony internetowe opisujące uzdrowisko Wieniec-Zdrój [1], [2]
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 19 grudnia 1918 roku, poz. 325.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918 roku, poz. 385.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 281, 1009.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 415.
- ↑ dane Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.