| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1958 |
|---|---|
| Premier Dolnej Saksonii | |
| Okres |
od 19 lutego 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
| |
Stephan Weil (ur. 15 grudnia 1958 w Hamburgu[1]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, w latach 2006–2013 nadburmistrz Hanoweru, od 2013 premier Dolnej Saksonii, przewodniczący Bundesratu w kadencji 2013–2014.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1977 zdał egzamin maturalny w szkole średniej Kaiser-Wilhelm-Gymnasium w Hanowerze. Pracował następnie przez kilka miesięcy na oddziale psychiatrii dzieci i młodzieży w szpitalu miejskim. W 1978 podjął studia prawnicze na Uniwersytecie w Getyndze. W 1983 zdał państwowy egzamin prawniczy pierwszego stopnia, po praktyce zawodowej w 1986 podszedł do państwowego egzaminu prawniczego drugiego stopnia[1].
Od 1987 praktykował w różnych zawodach prawniczych (w tym adwokata i sędziego) w Hanowerze[1].
Zaangażował się także w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1991–1997 przewodniczył jednemu z partyjnych okręgów w Hanowerze. Od 1994 do 1997 był członkiem rady ministerialnej w administracji Dolnej Saksonii. W 1997 powołano go na urząd skarbnika miejskiego w administracji miejskiej Hanoweru[2]. W 2006 wygrał wybory na stanowisko nadburmistrza, które zajmował do 2013[1].
W 2012 został wybrany na przewodniczącego SPD w Dolnej Saksonii[3]. W 2013 uzyskał mandat posła do landtagu, uzyskiwał reelekcję w kolejnych wyborach.
W lutym 2013 został też powołany na premiera Dolnej Saksonii (w ramach koalicji z Zielonymi). W tym samym roku został także przewodniczącym Bundesratu[1]. W 2017 rządząca koalicja nie uzyskała parlamentarnej większości. SPD podpisała wówczas porozumienie koalicyjne z Unią Chrześcijańsko-Demokratyczną[4], dzięki czemu Stephan Weil zachował stanowisko premiera Dolnej Saksonii. W 2022 po raz trzeci stanął na czele rządu krajowego, powracając do koalicji z Zielonymi[5].
W kwietniu 2025 ogłosił zamiar ustąpienia ze stanowiska premiera w następnym miesiącu, co motywował wiekiem i stanem zdrowia. Na swojego następcę wskazał ministra gospodarki Olafa Liesa[6].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2023)[7]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Stephan Weil jest żonaty, ma jedno dziecko[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Stephan Weil. landtag-niedersachsen.de. [dostęp 2014-08-03]. (niem.).
- ↑ Zur Person Stephan Weil. spd-kibewue.de. [dostęp 2014-08-03]. (niem.).
- ↑ Stephan Weil – der 95,5 Prozent-Mann. haz.de, 20 stycznia 2012. [dostęp 2014-08-03]. (niem.).
- ↑ GroKo: Die Vernunft-Ehe von Hannover. ndr.de, 17 listopada 2017. [dostęp 2017-12-05]. (niem.).
- ↑ Stephan Weil als Ministerpräsident wiedergewählt. zeit.de, 8 listopada 2022. [dostęp 2022-11-08]. (niem.).
- ↑ Stephan Weil: „Ich leide unter Schlafstörungen” – Wie Weil seinen Rückzug als Ministerpräsident begründet. welt.de, 1 kwietnia 2025. [dostęp 2025-04-05]. (niem.).
- ↑ Ordensverleihung an die Ministerpräsidentin Malu Dreyer sowie die Ministerpräsidenten Winfried Kretschmann, Dietmar Woidke, Stephan Weil, Reiner Haseloff und Bodo Ramelow sowie an den Ministerpräsidenten a. D. und Bundesminister a. D. Horst Seehofer. bundespraesident.de, 24 listopada 2023. [dostęp 2023-12-31]. (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stephan Weil – strona prywatna. [dostęp 2014-08-03]. (niem.).
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
