Symplicjusz, Symplicy – imię męskie pochodzenia łacińskiego, pochodzące od wyrazu łac. simplex, oznaczającego „prosty, szczery, uczciwy”[1]. W średniowieczu nie jest ono poświadczone w źródłach polskich, pojawiło się w XVII wieku[1]. Wersja łac. Simplicius została w polszczyźnie zaadaptowana na dwa sposoby: jako Symplicjusz (z odmianą rzeczownikową) oraz jako Symplicy (z odmianą przymiotnikową, jak Ignacy)[1].
Imię to nie znajduje się wśród 531 imion (męskich i żeńskich), które w roku 2001 nosiło co najmniej 1000 Polaków[2]. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 4 mężczyzn o imieniu Symplicjusz nadanym jako imię pierwsze[3].
Symplicjusz i Symplicy imieniny obchodzą 2[4][5][6] i 10 marca[1].
Odpowiedniki w innych językach
[edytuj | edytuj kod]Wybrane odpowiedniki[1]:
- angielski: Simplicius
- białoruski: Сімпліцый
- bułgarski: Симплиций, Симплици
- czeski: Simplicius
- francuski: Simplice
- hiszpański: Simplicio
- holenderski: Simplicius
- litewski: Simplicijus
- łacina: Simplicius
- niemiecki: Simplicius
- portugalski: Simplicio
- rosyjski: Симплиций
- rumuński: Simpliciu
- słowacki: Simplic
- słoweński: Simplicij
- ukraiński: Сімпліцій
- węgierski: Szimpliciusz, Szimplic
- włoski: Simplicio
Mężczyźni o imieniu Symplicjusz lub Symplicy
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- św. Symplicjan – arcybiskup Mediolanu
- Paweł Simplicjan – polski poeta religijny
- inne artykuły i przekierowania do artykułów zaczynające się od imienia Symplicjusz • Symplicy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Bubak 1993 ↓, s. 290.
- ↑ Grzenia 2008 ↓, s. 343–347.
- ↑ Ministerstwo_Cyfryzacji, Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 24 stycznia 2025 [dostęp 2025-03-10], Symplicjusz - imię pierwsze.
- ↑ Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 37. nlb, lewa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.
- ↑ Symplicjusz [online], deon.pl [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Mike Campbell, Name Days for the name Symplicjusz [online], Behind the Name [dostęp 2024-03-10] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993. ISBN 83-04-03860-9.
- Jan Grzenia: Słownik imion. Wyd. trzecie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15644-2.
