Szczękoczułki, chelicery (chelicerae) – pierwsza para przysadek głowotułowia niektórych stawonogów.
Chelicery, stanowiąc pierwszą parę odnóży głowowych[1], są chwytnymi narządami gębowymi u niektórych szczękoczułkowców (pajęczaków i kikutnic). Składają się z dwóch lub trzech segmentów. Służą do walki, zabijania, a także do rozrywania zdobyczy[1]. Często znajdują się w nich ujścia gruczołów jadowych[1][2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kątnik większy
-
Pająk z rodziny pogońcowatych
-
Rabidosa rabida
-
Phidippus johnsoni
-
Darownik przedziwny
-
Skorpion Centruroides vittatus
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marek Michał Żabka: Pajęczy świat. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2013, s. 178. ISBN 83-88147-16-1.
- ↑ szczękoczułki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-03] .