Szczepan Łańcucki

plutonowy
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1893 Sieniawa
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1915 Czartorysk
Przebieg służby
Lata służby	1914–1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 pułk piechoty Legionów
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Szczepan Łańcucki (ur. 23 grudnia 1893 w Sieniawie, zm. 8 listopada 1915 w bitwie pod Czartoryskiem) – plutonowy Legionów Polskich. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Bronisława i Weroniki z d. Michalska^[1]. Absolwent gimnazjum w Jarosławiu. Od 1 września 1914 w Legionach Polskich jako żołnierz 4 batalionu, 15 kompanii 2 pułku piechoty Legionów Polskich.

Szczególnie odznaczył się dowodząc plutonem w czasie walk na Wołyniu, gdzie „pod Czartoryskiem, wraz ze swoim oddziałem wydostał się z okrążenia, oraz przeprowadził kontratak w kierunku linii rosyjskich. Zginął przed okopami nieprzyjacielskimi. Pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari”^[1].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7387^[1][2] – pośmiertnie
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie^[1]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Józef Sitko: Zarys historii wojennej 2-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.