Szewiot (ang. cheviot od wzgórz Cheviot w Wielkiej Brytanii)[1] – tkanina wełniana, szorstka, lekko połyskliwa o skośnych splotach[2], wytwarzana co najmniej od XIX wieku[1].
Z wyglądu mało elegancka, ma tendencje do wybłyszczania, jednak bardzo odporna na działania mechaniczne w czasie noszenia. Używana na odzież mundurową, ubrania, kostiumy, mundurki szkolne, ubiory sportowe i plażowe, a tania półwełniana – na płaszcze.
Tkanina używana także do szycia spódnicy szewiotki – elementu ludowego stroju śląskiego (strój rozbarski)[2].
Słowem tym określa się również rasę owiec pochodzącą z rejonu wzgórz Cheviot[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marta Michałowska, Leksykon włókiennictwa : surowce i barwniki, narzędzia i maszyny, techniki i technologie, wyroby i dziedziny, Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006, ISBN 83-922906-5-8, OCLC 74989692 [dostęp 2020-06-02].
- ↑ a b Z bliska i z oddali : stroje ludowe na Śląsku, Katowice: Muzeum Śląskie - Muzeum Rejestrowane, 2017, ISBN 978-83-62593-91-0, OCLC 1036412802 [dostęp 2020-06-02].
- ↑ szewiot – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-07-03].
