| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik gaźnikowy, 8-cylindrowy Ford GAZ V-8 o mocy 520 KM (390 kW) |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Pancerz |
grubość: 19 – 133 mm |
| Długość |
6,19 m |
| Szerokość |
3,17 m |
| Wysokość |
2,99 m |
| Masa |
47 000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
28 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
160 km (po drodze) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata M3 kal. 75 mm (zapas amunicji – 50 szt.) 2 – 3 karabiny maszynowe M2 kal. 12,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Wielka Brytania | |
T14 Heavy Tank — czołg ciężki z okresu II wojny światowej projektowany wspólnie przez Amerykanów i Brytyjczyków.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prace projektowe rozpoczęto w 1941 roku. Czołg posiadał wiele elementów zaczerpniętych z czołgu średniego M4. Miał jednak pogrubiony pancerz i nowy silnik typu Ford. W marcu 1942 Brytyjczycy zamówili 8500 sztuk tego czołgu. Dwa prototypy powstały dopiero w 1943 roku. Próby wykazały jednak usterki transmisji. W 1944 roku jeden prototyp został wysłany na próby do Wielkiej Brytanii. W tym jednak czasie Brytyjczycy zrezygnowali z konstruowania nowego czołgu ciężkiego, pozostawiając w uzbrojeniu czołg A22 "Churchill".
Po wycofaniu się Brytyjczyków, prace nad czołgiem przerwano w grudniu 1944 roku.
