porucznik farmaceuta | |
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1920, 1939 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Parys (ur. 25 marca 1887 w Bieżuniu Płockim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski samorządowiec, farmaceuta, działacz społeczny i porucznik farmaceuta rezerwy Wojska Polskiego. Burmistrz Słupcy (1924–1927). Ofiara zbrodni katyńskiej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 25 marca 1887 w Bieżuniu Płockim w rodzinie Leona Parysa. Absolwent dwuletniego kursu farmacji na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (dyplom prowizora w 1913). Od 1920 pełnił służbę w Wojsku Polskim, pracując najpierw w szpitalu wojskowym, a następnie w szpitalu załogi w Jabłonnie. Mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W latach 1924–1927 został dwukrotnie wybrany burmistrzem Słupcy[1].
Za zgodą Rady Miejskiej zainicjował tworzenie zbiorów muzealnych dokumentujących przeszłość i historię Słupcy oraz jej mieszkańców.
Później był aptekarzem w Łowiczu i właścicielem apteki w Kowlu. Walczył w kampanii wrześniowej. Wiosną 1940 został przez NKWD zamordowany w Katyniu[1].
W Słupcy istnieje plac nazwany jego imieniem[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (15 marca 1927)[3]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986[4]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 464.
- ↑ Słupca, Plac Parysa. zumi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-14)]. [dostęp z dnia: 2016-07-27]
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 63, poz. 42 „za zasługi, położone na polu pracy społecznej i samorządowej”.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Tarczyński i inni, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, ISBN 83-905590-7-2 [dostęp 2016-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-01] .