Tajfun 4 kategorii w skali Saffira-Simpsona | |
![]() Tajfun Nina (obraz satelitarny z 2 sierpnia 1975) | |
Typ | |
---|---|
Początek | |
Koniec | |
Najwyższa prędkość wiatru |
250 km/h |
Najniższe ciśnienie |
900 hPa |
Ofiary śmiertelne |
171 tys. osób[1] |
Dotknięte kraje | |
![]() Trasa przejścia cyklonu |
Tajfun Nina – tajfun 4. kategorii w skali Saffira-Simpsona, który przeszedł w sierpniu 1975 przez tereny Tajwanu i Chin. W Chinach, na skutek ogromnych powodzi spowodowanych towarzyszącymi opadami zniszczeniu uległa tama Banqiao i Shimantan[1][2][3]. W wyniku powodzi zginęło 26 tys. osób, a później – na skutek głodu – jeszcze około 145 tys. osób[1].
Tajfun powstał pod koniec lipca 1975 nad morzem Filipińskim. Utworzona formacja przemieszczała się na zachód, jednocześnie rosnąc w siłę. Cyklon rozwinął się w ostatnich godzinach 1 sierpnia. Dotarł nad Tajwan i osiągnął prędkość 185 km/h (w porywach do 222 km/h). Gdy uderzył w okolicy nadmorskiego miasta Hualian osłabł już i był tajfunem 3. kategorii. Osłabiony, dotarł nad chińską prowincję Fujian i dalej do Henan, gdzie w pobliżu Zhumadian ciepłe, wilgotne powietrze napotkało chłodne masy powietrza z północy. Tajfun przekształcił się w sztorm tropikalny[1]. W dniach 5, 6 i 7 sierpnia suma opadów spowodowała gwałtowny wzrost poziomu wód w tamach na rzece Ru. 8 sierpnia niemal równocześnie runęły tamy Banqiao i Shimantan. Ogromne zbiorniki opróżniły się w ciągu kilku godzin[2], a wysoka fala powodziowa spowodowała śmierć 26 tys. osób. Na zniszczonych terenach wybuchła fala głodu, w konsekwencji którego zmarło około 145 tys. kolejnych osób[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Anthony N. Penna, Jennifer S. Rivers: Natural Disasters in a Global Environment. Chichester: John Wiley & Sons, 2013, s. 360. ISBN 978-1-118-25234-5.
- ↑ a b The Catastrophic Dam Failures in China in August 1975: The August 1975 Disaster. San José State University Department of Economics. [dostęp 2013-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-23)]. (ang.).
- ↑ 1975 - Super Typhoon Nina. hurricanescience.org. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).