Temblak (od tur. temlik) – taśma łącząca broń białą z kiścią dłoni użytkownika, z czasem sprowadzona do roli ozdoby lub rodzaju dystynkcji wiązanej na broni.

Początkowo temblaki były prostymi skórzanymi rzemieniami używanymi głównie przez kawalerzystów w celu zabezpieczenia przed upuszczeniem broni, zapewnienia pewniejszego chwytu oraz do zawieszania broni. Z czasem zatraciły swoją funkcję praktyczną przybierając formę zdobionej taśmy z chwostem o walorach ozdobnych.

W Polsce temblak znany był także pod nazwą temlak (np. wg regulaminu z 1785 r.), a jego ozdobna odmiana używana przez oficerów nosiła nazwę felcecha.

• Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 417. ISBN 83-03-01483-8.