Wykonawca albumu studyjnego | ||||
The Cure | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
Genetic, studio Garden, Trident, 1983-1984 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
40:55 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu The Top | ||||
|
The Top – piąty album studyjny brytyjskiego zespołu The Cure, wydany w 1984 roku.
Historia płyty
[edytuj | edytuj kod]The Top ukazało się po płycie Pornography, po której wydaniu (wskutek kłótni z liderem The Cure) z zespołu odszedł Simon Gallup, wieloletni przyjaciel Smitha.
Po odejściu Gallupa Smith podjął radykalną decyzję o zmianie w swojej muzyce. Zaledwie kilka miesięcy po posępnym Pornography zespół wydał singel "Let's Go to Bed", na którym grali tylko Smith, Tolhurst i sesyjny perkusista Steve Goulding. Następnie grupa wydała "The Walk" oraz "The Lovecats". Wszystkie piosenki miały popowy, wesoły charakter, gitara odgrywała w nich małą rolę. Taki nastrój był bardzo odmienny od klimatu czterech wcześniejszych płyt. The Top jest pierwszym albumem odsłaniającym tę drugą, bardziej popową stronę The Cure.
Z powodu konfliktów w zespole Smith napisał prawie całą muzykę na płytę sam i zagrał na prawie wszystkich instrumentach (oprócz perkusji). Przez to The Top jest niemal solową płytą Roberta Smitha.[8]
The Top było pierwszym studyjnym albumem The Cure, który dostał się na amerykańską listę przebojów.
Ponowne wydanie w 2006 roku
[edytuj | edytuj kod]Album został ponownie wydany 8 sierpnia 2006 roku w Stanach Zjednoczonych oraz 14 sierpnia w Wielkiej Brytanii. Pierwszy dysk zawiera oryginalny, ale zremasterowany album. Z powodu problemów z masteringiem "Bananafishbones" ukazało się na oryginalnej płycie w tempie wolniejszym, niż zostało pierwotnie nagrane. To zaniżyło wysokość tonacji o jedną sekundę. Wydanie płyty z 2006 roku przywróciło utwór do jego właściwej szybkości i tonacji, co skróciło go o ok. 15 sekund.
Drugi dysk zawiera cztery wcześniej niepublikowane piosenki, alternatywne wersje wszystkich piosenek z oryginalnego albumu oraz dwa b-side'y – "Happy the Man" i "Throw Your Foot" – z singla "The Caterpillar".
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Wszystkie piosenki, oprócz specjalnie zaznaczonych, napisane przez Roberta Smitha.
Oryginalne wydanie z 1984 roku
[edytuj | edytuj kod]- "Shake Dog Shake" – 4:55
- "Birdmad Girl" (Smith, Tolhurst) – 4:05
- "Wailing Wall" – 5:17
- "Give Me It" – 3:42
- "Dressing Up" – 2:51
- "The Caterpillar" (Smith, Tolhurst) – 3:40
- "Piggy in the Mirror" (Smith, Tolhurst) – 3:40
- "The Empty World" – 2:36
- "Bananafishbones" – 3:12
- "The Top" – 6:50
Wydanie deluxe z 2006 roku
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy dysk
[edytuj | edytuj kod]Oryginalny album, jak wyżej, ale ze skróconym początkowym werblem w "Shake Dog Shake" oraz przyspieszonym o jedną sekundę utworem "Bananafishbones" (patrz: "Ponowne wydanie w 2006 roku"), co skróciło go do 2:59.
Drugi dysk
[edytuj | edytuj kod]- "You Stayed..." (domowe demo Roberta Smitha) – 2:21
- "Ariel" (domowe demo Roberta Smitha) – 2:58
- "A Man Inside My Mouth" (demo ze studia) – 3:40
- "Sadadic" (demo Roberta Smitha ze studia) – 4:17
- "Shake Dog Shake" (demo ze studia) – 4:56
- "Piggy in the Mirror" (demo ze studia) – 3:40
- "Birdmad Girl" (demo ze studia) – 3:36
- "Give Me It" (demo ze studia) – 3:43
- "Throw Your Foot" (demo ze studia) – 3:31
- "Happy the Man" (demo ze studia) – 2:46
- "The Caterpillar" (demo ze studia) – 4:17
- "Dressing Up" (remiks ze studia) – 2:14
- "Wailing Wall" (remiks ze studia) – 4:59
- "The Empty World" (bootleg) – 2:47
- "Bananafishbones" (bootleg) – 2:57
- "The Top" (bootleg) – 7:13
- "Forever (wersja)" (bootleg) – 4:58
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Robert Smith – śpiew, gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe
- Andy Anderson – instrumenty perkusyjne, perkusja
- Laurence Tolhurst – instrumenty klawiszowe
- Porl Thompson – saksofon na pierwszym i drugim dysku, instrumenty klawiszowe i gitara w koncertowych nagraniach na drugim dysku
- Phil Thornalley – gitara basowa w koncertowych nagraniach na drugim dysku
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]- Producenci: Dave Allen, Chris Parry, Robert Smith
- Technicy: Dave Allen, Howard Grey
- Instrumentacja: Robert Smith, Laurence Tolhurst
Notowania na listach muzycznych
[edytuj | edytuj kod]Album – Billboard (Ameryka Północna)
Rok | Kategoria | Pozycja |
---|---|---|
1984 | Billboard 200 | 180 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The Cure – The Top. Discogs. [dostęp 2020-12-20]. (ang.).
- ↑ The Top w serwisie AllMusic.
- ↑ Christopher Gray: Depeche Mode, the Cure, and the Jesus & Mary Chain. The Austin Chronicle. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).
- ↑ Dorian Lynskey: The Cure, The Top. The Guardian. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ Pitchfork: Album Reviews: The Cure: The Top / The Head on the Door / Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me / Blue Sunshine. [dostęp 2007-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-13)].
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 205. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Rolling Stone: The Cure, The Top. Rolling Stone. [dostęp 2023-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-23)]. (ang.).
- ↑ Chris True. Recenzja All Music Guide.