 Grono i liść odmiany | |
| Gatunek |
winorośl właściwa |
|---|---|
| Inne nazwy |
boca de mina, tinta barocca |
| Pochodzenie |
Portugalia |
| Ważne regiony uprawy | |
| Identyfikator VIVC |
12462 |
| Przeznaczenie owoców |
wino |
| Kolor skórki |
czerwonoczarny |
| Charakterystyczne aromaty |
czereśnie, jeżyny[1] |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie |
wczesne[1] |
Tinta barroca – czerwona odmiana winorośli, pochodząca z Portugalii[2]. Jedna z podstawowych odmian do produkcji wina porto, używana także jako surowiec na wina stołowe[1][3][4].
Pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Tinta barroca pochodzi z regionu Douro w Portugalii[1]. Dawna nazwa, tinta grossa wyszła z użycia[1]. Szczep jest spokrewniony z lokalnym szczepem touriga franca[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Tinta barroca jest odmianą dojrzewającą wcześnie, około dwa tygodnie przed innymi w regionie Douro[1]. Plony są wysokie, a wzrost bujny[1]. Źle znosi upał, dlatego jest uprawiana raczej w niżej położonych częściach doliny Douro, Baixo Corgo i Cima Corgo i na północnych stokach[1][5]. Grona mają wysoką zawartość cukrów, która przekłada się na wysoką zawartość alkoholu[1][4].
Wina
[edytuj | edytuj kod]Tinta barroca jest jedną z podstawowych odmian do produkcji porto i wnosi w nie strukturę, alkohol i bukiet[6]. W oficjalnej klasyfikacji odmian stanowiących surowiec na porto tinta barroca uzyskała ocenę dobrą[5]. Oferowane są także wina odmianowe, którym zarzuca się brak złożoności i wystarczającego poziomu kwasowości[1]. Te niedomagania okazują się przydatne do łagodzenia zbyt wyrazistych win[5].
Odmiana jest dopuszczona do produkcji win apelacji Douro oraz regionalnych z obszaru Trás-os-Montes i Varosa[5].
Rozpowszechnienie
[edytuj | edytuj kod]Portugalskie uprawy tinta barroca w 2010 roku liczyły 4455 ha[1]. Odmiana jest ważną odmianą w portugalskim regionie Douro[1]. W 2004 udział w areale tamtejszych winnic wynosił 11,2% (za odmianami touriga franca i tempranillo znaną jako tinta roriz)[1].
Tinta barroca jest uprawiana w Republice Południowej Afryki z przeznaczeniem na wina wzmacniane w stylu porto, a czasem na odmianowe wina stołowe[1].
Synonimy
[edytuj | edytuj kod]Tinta barroca jest znana jako boca de mino i tinta barocca[1], a także jako baroccas, barroca, tinta gorda, tinta grossa (nieprawidłowo)[1], tinta vigaria[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 1056-1057. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ a b Tinta barroca w bazie danych Instytutu Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
- ↑ Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001, s. 74. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
- ↑ a b Joachim Krieger: Portugalia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 665. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 331-335. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001, s. 487. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
