Trójzgłoskowiec – metrum o rozmiarze trzech sylab, występujące w wariancie żeńskim (sSs), z natury amfibrachicznym, lub w wariancie męskim (SsS). Z reguły pojawia się w przeplocie z innymi, dłuższymi formatami^[1].

Trójzgłoskowy refren występuje często w rondach:

Słyszycie poszum spadających liści?

Jesień ordzawia marzenia człowieka...

Zórz nam za wiele wróżyli psalmiści —

Za wiele! (...)

Za wieleż czasów, gdy świat się oczyści,

Królestwo Boże tu się na nim ziści —

Za wiele?

Antoni Lange, Rozmyślania, XIII

Trójzgłoskowa może być puenta strofy lub całego utworu:

Ona drwi z naszych myśli, bo wie, że te myśli

Nie w naszej rodzą się głowie;

Bo jakiebądź są rzeczy, ona je nam kreśli

W swem słowie...

Antoni Lange, Rozmyślania, XXXVIII

W podobny sposób wiersz Zaklinam ciebie skomponowała Maria Konopnicka. Poetka zestawiła ze sobą jedenastozgłoskowiec ze średniówką po sylabie piątej, pięciozgłoskowiec i trójzgłoskowiec:

Zaklinam ciebie, o ty ciemny lesie,

Przez ciszę twoją,

Zaklinam ciebie, niechaj mnie ukoją

Twe szumy!

Adam Asnyk w wierszu Szkoda! zastosował trójzgłoskowiec w regularnym przeplocie z ośmiozgłoskowcem:

Szkoda kwiatów, które więdną

W ustroni —

I nikt nie zna ich barw świeżych

I woni;

Poeta ten w wierszu W albumie połączył również trójzgłoskowiec z symetrycznym dziesięciozgłoskowcem w ramach strofy sześciowersowej, rymowanej abccab.

Nie pytaj próżno o przyszłe losy, —

Nie pytaj!

Lecz otwórz ducha pogodne oczy

Na wszystko piękne, co cię otoczy;

W promieniach słońca i w kroplach rosy

Zakwitaj!