| gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||
| Prowincja | |||||
| Kod ISTAT |
072045 | ||||
| Powierzchnia |
102,08 km² | ||||
| Wysokość |
7 m n.p.m. | ||||
| Populacja (I 2009) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
527,6 os./km² | ||||
| Numer kierunkowy |
0883 | ||||
| Kod pocztowy |
70059 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
BT | ||||
Położenie na mapie Apulii  | |||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||
 41°16′N 16°25′E/41,266667 16,416667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Trani (w miejscowym dialekcie Trane) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Apulia, w prowincji Barletta-Andria-Trani. Nazywane też jest "la perla dell'Adriatico" (perła Adriatyku). Miasto znane jest również z wydobywania marmuru z Trani.
Według danych na styczeń 2009 gminę zamieszkiwało 53 855 osób przy gęstości zaludnienia 527,6 os./1 km².
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na starożytnej (IV w.) mapie Tabula Peutingeriana (kopia z XIII w.) pokazana jest miejscowość Turenum.
Po upadku Rzymu Trani znajdowało się w państwie Odoakra, później Ostrogotów. Po ich upadku pod władzą Bizancjum. Od VI do XI wieku we władaniu Longobardów.
W latach 1043–1059 należało do Księstwa Apulii (wł. Contea di Puglia) pod panowaniem Wilhelma Żelaznorękiego.
Cesarz Fryderyk II zbudował w Trani zamek.
W średniowieczu zamieszkiwała miasto liczna diaspora żydowska.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- XI-wieczna[1] katedra romańska
- XII-wieczny kościół templariuszy[2]
- XIII-wieczny zamek, zbudowany przez Fryderyka II[3]
- XVI-wieczna Synagoga Scolanova[4]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Katedra -
Katedra -
Wnętrze katedry -
Zamek -
Synagoga Scolanova -
Port -
Trani
.jpg)
.jpg)
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Praca zbiorowa: Sztuka romańska. red. Rolf Toman. Tandem Verlag GmBH, 2008, s. 107. ISBN 978-83-7512-972-4.
- ↑ Anna Maria Goławska, Włochy. Podróż na południe, Grzegorz Lindenberg, Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat, 2010, s. 96, ISBN 978-83-7386-393-4, OCLC 750552755.
- ↑ Anna Maria Goławska, Włochy. Podróż na południe, Grzegorz Lindenberg, Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat, 2010, s. 90, ISBN 978-83-7386-393-4, OCLC 750552755.
- ↑ Anna Maria Goławska, Włochy. Podróż na południe, Grzegorz Lindenberg, Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat, 2010, s. 96-97, ISBN 978-83-7386-393-4, OCLC 750552755.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
