Tytus Lemer

Tytus Stefan Lemer^[a] (ur. 26 grudnia 1851 w Krywce, zm. 6 lipca 1899 w Sanoku) – polski doktor medycyny, lekarz, działacz społeczny.

Urodził się 26 grudnia 1851 w Krywce^[1][b]. Był synem Józefa^[1]. 26 czerwca 1871 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Rzeszowie^[2][1].

Ukończył studia na Wydziale Wszechnauk Lekarskich Uniwersytetu Jagiellońskiego^[3], uzyskując stopień doktora medycyny^[4]. Pracował jako lekarz kolejowy w Zagórzu^[5]. Równolegle od około 1885 do około 1887 prowadził tam prywatną praktykę lekarską^[6][7][5]. Następnie przeprowadził się do Sanoka, gdzie od około 1887 do końca życia praktykował jako lekarz^[8]. W Sanoku był także lekarzem tamtejszego oddziału Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie^[9]. Pracował też w Szpitalu Powszechnym w Sanoku^[10][11].

W Sanoku udzielał się zarówno w życiu społecznym jak i towarzyskim oraz był powszechnie szanowany i uznawany za jednego z najlepszych miejscowych lekarzy^[5]. Był członkiem Rady c. k. powiatu sanockiego wybrany z grupy gmin miejskich i pełnił funkcję członka Wydziału Powiatowego w latach od około 1890 do 1896^[12]. Jako delegat C. K. Wydziału Krajowego został członkiem wydziału Szkoły Przemysłowej Uzupełniającej w Sanoku, założonej w 1893^[13][14]. Był członkiem założycielem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”^[15][16], podczas walnego zgromadzenia 20 listopada 1888 wybrany członkiem wydziału^[17], pozostawał członkiem w kolejnych latach^[18][19], działał we władzach wydziału pełniąc funkcję zastępcy wydziałowego^[20]. Działał w Powiatowej Kasie Zaliczkowej w Sanoku^[5]. W 1895 został zastępcą sędziego przysięgłego I kadencji przy trybunale C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku^[21]. Przez wiele lat należał do Kasyna Urzędniczego w Sanoku^[22][23]. W latach 90. był członkiem oddziału sanocko-lisko-krośnieńskiego C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie^[24]. Był też członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego^[25][26].

Zamieszkiwał przy ulicy Tadeusza Kościuszki w Sanoku 181^[4]. 20 czerwca 1895 część jego zabudowań strawił pożar^[27]. W dniu 4 lipca 1899 nagle zachorował i nazajutrz przeszedł operację przeprowadzoną przez dr. Maksymiliana Rutkowskiego z Krakowa^[5]. Zmarł rankiem następnego dnia 6 lipca 1899 w Sanoku w wieku 48 lat po krótkiej chorobie w wyniku zapalenia otrzewnej spowodowanej perforacją wyrostka robaczkowego^[5][28]. Został pochowany w głównej alei cmentarza przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 8 lipca 1899 w pogrzebie pod przewodnictwem sanockiego proboszcza, ks. Bronisława Stasickiego^[4][29][30]. Prawdopodobnym wykonawcą pomnika nagrobnego był Ludwik Tyrowicz^[31]. Nagrobek został uznany za obiekt zabytkowy i podlega ochronie prawnej^[32][33].

Był żonaty z hr. Kazimierą z domu Starzeńską^[4] (ur. 1858, córka Kazimierza, siostra Edwarda i Karola^[34], działaczka i członkini zarządu Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Sanoku^[35][36]). W 1896 został ojcem chrzestnym Bolesława Drewińskiego^[37].