Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
27 lipca 1942 |
Wodowanie |
6 lutego 1943 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
2 czerwca 1943 |
Los okrętu |
zatopiony po wojnie |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
na powierzchni 769 t |
Długość |
67,1 m |
Szerokość |
6,2 m |
Zanurzenie |
4,74 m |
Napęd | |
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
Zasięg |
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
Uzbrojenie | |
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
Załoga |
44 |
U-427 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Carl-Gabriel Graf von Gudenus.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcielony do 8. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od czerwca 1944 roku kolejno w 7., 11., 13. i 14. Flotylli jako jednostka bojowa.
Odbył pięć patroli bojowych, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika. 29 kwietnia 1945 roku podczas ataku na konwój RA 66 U-Boot bezskutecznie próbował storpedować kanadyjskie niszczyciele eskorty: HMCS „Haida” i „Iroquois”. Przeprowadzony przez nie kontratak trwał wiele godzin, w tym czasie zrzucono prawie 700 bomb głębinowych. Na początku maja 1945 roku U-427 został poważnie uszkodzony podczas ataku na konwój i nie mógł się zanurzyć, ale w eskorcie U-968 i U-481 powrócił do Kirkenes (Norwegia).
Poddany 9 maja 1945 roku w Narwiku (Norwegia), przebazowany 19 maja 1945 roku do Loch Eriboll (Szkocja), a później do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 21 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight ogniem artyleryjskim HMS „Onslaught”, „Zetland”, „Fowey” i ORP „Piorun”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Wyd. Magnum, 2007, s. 772. ISBN 978-83-89656-28-5.
- David M. Hird: The Grey Wolves of Eribol. Dunbeath: Whittles, 2010, s. 72. ISBN 1-904445-32-2.
- U-427. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-16]. (ang.).