Ulica Władysława Reymonta – ulica w Krakowie w dzielnicy V Krowodrza, na Czarnej Wsi.
Dzielnica V Krowodrza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok na zachód | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50,06434°N 19,92040°E/50,064340 19,920400 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ulicę wytyczono w 1923 roku w miejscu rozebranego wówczas bastionu (powstałego w 1866), zajmującego obszar pomiędzy ulicami Oleandry, Biblioteczną i Reymonta[1]. Obecną nazwę ulica otrzymała w 1926 roku. W tamtym czasie sięgała jedynie do ul. Miechowskiej, jej ciąg dalszy powstał po wojnie[1].
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Swój bieg rozpoczyna na skrzyżowaniu z ulicami Adama Mickiewicza i Czystej. Kończy się przy skrzyżowaniu z ulicami Jana Buszka i Piastowskiej. Od skrzyżowania z ul. Miechowską, ul. Władysława Reymonta tworzą dwie ulice rozdzielone pasem zieleni.
Przy początku ulicy z lewej strony znajduje się Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica, a z prawej Gmach Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego i Biblioteka Główna Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja[2]. Przy skrzyżowaniu z ulicą Miechowską z prawej strony znajduje się Pomnik Henryka Reymana oraz Młodzieżowy Dom Kultury „Dom Harcerza Park” i Park im. Henryka Jordana. Przy końcu ulicy zaś znajduje się Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej im. Aleksandra Krupkowskiego Polskiej Akademii Nauk i Instytut Mechaniki Górotworu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 137. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Centrum Studiów Międzynarodowych i Rozwoju [online], isad.uj.edu.pl [dostęp 2023-10-20] .