Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Vatran Auraio – powieść fantastyczna Marka S. Huberatha wydana w lutym 2011 nakładem Wydawnictwa Literackiego, zilustrowana przez Martę Blachurę.

Akcja książki toczy się na bliżej nieokreślonej, niegościnnej planecie. Małą społecznością ludzi, zamieszkujących rozległą dolinę otoczoną niebezpiecznymi i niezdatnymi do zamieszkania górami, opiekuje się Ajfrid, tytułowy auraio, Płomienisty Orzeł. Odpowiada on za zachowanie i przekazanie degradującej się wiedzy pozostawionej przez przodków, którzy, zgodnie z podaniem, przybyli z kosmosu.

Społeczeństwo doliny podzielone jest na rodzaj kast, związanych z wiekiem – ze względu na ściśle kontrolowany rozród, odbywający się raz na każdy cykl życiowy, regulowany okresami hibernacji ludzi, mieszkańcy tworzą ściśle określone grupy równolatków.

Powieść obejmuje okres jednej przerwy w śnie hibernacyjnym (tzw. medinocelj), w trakcie którego auraio obserwuje odejście najstarszego pokolenia, nadzoruje zrytualizowany rozród, drastycznie odmienny od tradycyjnego dla gatunku ludzkiego, a następnie dogląda rozwoju społeczności. Jednocześnie przyjmuje do swej siedziby Alicę, którą uczyni auraicą i zmaga się z jej zaburzeniami psychicznymi.

Także w trakcie tego medinocelja następuje wyczekiwana od dawna wizyta ludzi z innych planet, nie przynosi ona jednak społeczności doliny żadnych korzyści.

Książka, prócz tytułowej powieści, zawiera także dwa opowiadania opublikowane już wcześniej, osadzone w tej samej rzeczywistości chociaż na innych planetach: Spokojne, słoneczne miejsce lęgowe i Maika Ivanna.

Powieść była nominowana do Nagrody Zajdla za 2010 rok oraz otrzymała srebrne wyróżnienie w edycji 2011 Nagrody literackiej im. Jerzego Żuławskiego.