Viktor Emil Frankl | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Dr nauk psychiatra, psychologia | |
Specjalność: psychoterapia, psychologia humanistyczna | |
Alma Mater | |
Doktor honoris causa Katolicki Uniwersytet Lubelski – 1994 Uniwersytet Karola – 1994 | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Viktor Emil Frankl (ur. 26 marca 1905 w Wiedniu, zm. 2 września 1997 tamże)[1][2] – austriacki psychiatra i psychoterapeuta pochodzenia żydowskiego, więzień obozów koncentracyjnych, m.in. Auschwitz, twórca logoterapii (metody psychoterapeutycznej ukierunkowanej na rozważania nad sensem). Był doktorem filozofii, a także profesorem neurologii i psychiatrii wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz profesorem logoterapii American International University w Kalifornii[3]. Dążenie do znalezienia sensu życia Frankl uważał za jedną z podstawowych potrzeb człowieka natomiast utratę sensu życia uważał za ważny czynnik patogenny nerwicy[4]. Znany jest głównie dzięki bestsellerowej książce Człowiek w poszukiwaniu sensu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował medycynę w Wiedniu; z początku pozostawał pod wyraźnym wpływem Freuda, potem filozofów egzystencjalnych. Zasady swojej analizy egzystencjalnej i logoterapii opracował przed II wojną światową. Jego podejście określane jest jako trzecia szkoła wiedeńska. W latach 1942–1945 był więźniem 4 obozów koncentracyjnych w tym: Theresienstadt, Auschwitz i Dachau[3].
W 1994 tytuł doktora honoris causa przyznały mu Katolicki Uniwersytet Lubelski[5] i Uniwersytet Karola w Pradze[6].
Frankl zmarł na zawał serca w Wiedniu 2 września 1997 i został pochowany w żydowskiej części Cmentarza Centralnego w Wiedniu.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Mathilde (Tilly) Grosser (1920–1945), pielęgniarka pracująca w Rothschild Hospital[7]. Wkrótce po ślubie w 1941 Tilly zaszła w ciążę, ale ze względu na ryzyko wywiezienia do obozu, zostali zmuszeni do usunięcia ciąży. Zginęła w czasie II wojny światowej w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen.
W 1947 roku poślubił Eleonorę Katharinę Schwindt. Mieli jedną córkę Gabriele Frankl-Vesely (ur. 1947), która została psychologiem dziecięcym[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1969 – Krzyż Honorowy I Klasy za Naukę i Sztukę[8]
- 1981 – Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę[8]
- 1988 – Wielka Srebrna Odznaka Honorowa z Gwiazdą za Zasługi dla Republiki Austrii[8]
- 1995 – Wielka Złota Odznaka Honorowa z Gwiazdą za Zasługi dla Republiki Austrii[8]
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii (The Will to Meaning. Foundations and Applications of Logotherapy);
- Bóg ukryty. W poszukiwaniu ostatecznego sensu (The Unconscious God: Psychotherapy and Theology);
- Człowiek w poszukiwaniu sensu (Man’s Search for Meaning);
- Psychoterapia dla każdego (Psychotherapie für den Laien Rundfunkvorträge über Seelenhellkunde);
- Człowiek cierpiący (Homo patiens);
- Psycholog w obozie koncentracyjnym (Ein Psycholog erlebt das Konzentrationslager);
- Nieuświadomiony Bóg (Der unbewusste Gott);
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Viktor Emil Frankl (11 August 2000). Viktor Frankl Recollections: An Autobiography. Basic Books. ISBN 978-0-7382-0355-3.
- ↑ Haddon Klingberg (16 October 2001). When life calls out to us: the love and lifework of Viktor and Elly Frankl. Doubleday. ISBN 978-0-385-50036-4.
- ↑ a b Anna Redsand (18 December 2006). Viktor Frankl: A Life Worth Living. Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 978-0-618-72343-0
- ↑ Frankl Victor Emil, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-02-25] .
- ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. [dostęp 2010-09-10]. (pol.).
- ↑ Univerzita Karlova – Čestné doktoráty. [dostęp 2010-09-10]. (cz.).
- ↑ Viktor Frankl, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05] (ang.).
- ↑ a b c d Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. [dostęp 2020-01-28]. (niem.).
- ISNI: 0000000108594462, 0000000077246544
- VIAF: 95178598
- LCCN: n79122444
- GND: 118534904
- NDL: 00440035
- LIBRIS: vs688bjd12c7tnv
- BnF: 12034519t
- SUDOC: 028526678
- SBN: VIAV099417
- NLA: 35099943
- NKC: jn19990009561
- BNE: XX880147
- NTA: 068548907
- BIBSYS: 90123249
- CiNii: DA00404564
- Open Library: OL6200391A
- PLWABN: 9810567462205606
- NUKAT: n96222440
- J9U: 987007261488005171
- PTBNP: 371376
- CANTIC: a10356046
- LNB: 000028854
- NSK: 000045525
- BNA: 000025802
- CONOR: 18761571
- BNC: 000041495
- ΕΒΕ: 157699
- BLBNB: 000562695
- KRNLK: KAC199609214
- LIH: LNB:V*134258;=BJ