Władysław Markowski (ur. 10 grudnia 1927 w Wilnie, zm. 5 czerwca 2010 w Gdańsku) – polski koszykarz i trener koszykówki.

W I lidze debiutował w jej pierwszym sezonie (1947/1948) w barwach YMCA Gdańsk, ale jego drużyna spadła z ligi. W sezonie 1948/1949 wygrał ze Zrywem (późniejszą Spójnią) rozgrywki II ligi. Ze Spójnią zdobył następnie brązowy medal mistrzostw Polski w 1950, wicemistrzostwo Polski w 1951 i brązowy medal mistrzostw Polski w 1954. Zakończył karierę zawodniczą w 1955.

Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Jego największym sukcesem było wicemistrzostwo Polski w koszykówce kobiet ze Spójnią Gdańsk w 1969 i 1970. W sezonie 1987/1988 wywalczył z męską drużyną Wybrzeża Gdańsk awans do ekstraklasy, ale drużyna zagrała pod jego kierunkiem tylko jeden sezon w I lidze, zajmując w rozgrywkach ostatnie miejsce.

Jego starszym bratem był Romuald Markowski. Występował wspólnie z nim w barwach Spójni.

Jego żoną była koszykarka Stefania Rogowska.

• Krzysztof Łaszkiewicz. Polska koszykówka męska 1928-2004. Inowrocław 2004
• Jerzy Gebert. Pomorski bastion 60 lat koszykówki na Pomorzu. b.m. i d.w.
• sylwetka Władysława Markowskiego jako trenera na stronie www.plkhistory.ugu.pl
• sylwetka Władysława Markowskiego jako trenera na stronie www.plkhistory.ugu.pl