WFM Fafik
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany | |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Silniki |
148 cm³, jednocylindrowy, dwusuwowy, chłodzony powietrzem o mocy 6 KM |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa |
| Napęd | |
| Masa własna |
270 kg |
| Liczba miejsc |
3 |
| Ładowność |
200 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
WFM Fafik – prototyp mikrosamochodu, zaprojektowany przez Warszawską Fabrykę Motocykli.
Pomysłodawcą i głównym wykonawcą prototypu Fafika był przedwojenny mechanik motocyklowy i motocyklista rajdowy Jerzy Jankowski (1920–1987), pracownik Warszawskiej Fabryki Motocykli. W 1958 roku, przy wsparciu zakładów, wykonał projekt i pierwszy egzemplarz tego mikrosamochodu[1]. Następnie FSO wykonało pięć (albo sześć, albo osiem, w zależności od źródeł) prototypów.
Potem WFM przygotowała auto do produkcji[2]. Nakłady finansowe, konieczne dla uruchomienia seryjnej produkcji tego pojazdu, bazującego na zespołach skutera Osa były nieznaczne, jednak samochód nie wszedł do produkcji seryjnej – prawdopodobnie miała na to wpływ rządowa decyzja o połączeniu WFM z Państwowymi Zakładami Optycznymi i likwidacji dotychczasowego obiektu produkcyjnego[1].
Auto miało trzymiejscowe nadwozie o masie 270 kg i ładowności 200 kg. Osiągało prędkość 60–70 km/h zużywając około 4,5 litra benzyny (mieszanej z olejem) na 100 km. Silnik był umieszczony z tyłu i napędzał tylną oś[3]. Początkowo rozruch odbywał się z zewnątrz, metodą motocyklową, później dodano rozrusznik, a także montowano mocniejszy silnik, o mocy 8 KM[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mirosław Domagała: Mikrosamochód Fafik mógł zmotoryzować Polskę. Powstał 65 lat temu. interia.pl, 2023-02-28. [dostęp 2023-02-28]. (pol.).
- ↑ Włodzimierz Bukowski: Samochody PRL. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2009-12-10. ISBN 65592625.
- ↑ Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947-1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności WKŁ, 2005. ISBN 83-206-1541-0.
