Spis treści
Wacław IV Luksemburski
Król Niemiec | |
Okres |
od 29 listopada 1378 |
---|---|
Koronacja |
6 lipca 1376 – wybrany 10 czerwca 1376 jeszcze za życia ojca |
Poprzednik | |
Następca | |
Król Czech | |
Okres |
od 29 listopada 1378 |
Koronacja |
15 czerwca 1363 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę Luksemburga | |
Okres |
od 7 grudnia 1383 |
Poprzednik | |
Następca | |
Elektor Brandenburgii | |
Okres |
od 2 października 1373 |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
26 lutego 1361 |
Data śmierci |
16 sierpnia 1419 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Wacław IV Luksemburski (cz. Václav IV Lucemburský) (ur. 26 lutego 1361 w Norymberdze[potrzebny przypis], zm. 16 sierpnia 1419 w Pradze[potrzebny przypis]) – król niemiecki 1378–1400 i czeski 1378–1419, książę Luksemburga 1383–1419. Syn Karola IV Luksemburskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Elekcja
[edytuj | edytuj kod]Na króla rzymskiego wybrany został za życia swego ojca Karola IV w roku 1376 (został koregentem), co wywołało oburzenie elit państwa. Koronowany został 6 lipca 1376. Rozrost władzy udzielnych książąt, rosnący partykularyzm i podziały spowodowały upadek władzy centralnej. Wacław IV starał się lawirować między zwalczającymi się nawzajem miastami i wielkimi właścicielami ziemskimi, co zaowocowało utratą zaufania społecznego.
W katedrze w Monzy jest zachowany wizerunek przedstawiający koronację Wacława na króla Italii żelazną koroną w obecności sześciu pozostałych elektorów. Wizerunek został prawdopodobnie wykonany wyłącznie w celu wzmocnienia roszczeń katedry do przechowywania żelaznej korony. Sam fakt koronacji jest kwestionowany przez historyków.
Cele polityki
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak ojcu, Wacławowi zależało na rozwoju własności wewnątrz własnego rodu, ale brakło mu zdolności i zręczności Karola IV, toteż po śmierci Karola opozycja zaczęła mu grozić detronizacją. Zagrożenie to stało się tym bardziej realne, gdy brat stryjeczny króla Jodok z Moraw uwięził go przejściowo (1394). Wreszcie w Oberlahnstein ogłoszono detronizację Wacława jako króla niemieckiego, obierając monarchą Ruprechta z Palatynatu.
Po śmierci pochowany został w klasztorze w Zbraslaviu. W czasie wojen husyckich po splądrowaniu klasztoru jego zwłoki zostały wyrzucone z trumny[1].
Małżeństwa
[edytuj | edytuj kod]Wacław został w 1366 roku zaręczony z Elżbietą Slawońską, córką Stefana, brata Ludwika Węgierskiego, króla Węgier. Zaręczyny zostały kilka lat później unieważnione wskutek starań Elżbiety Łokietkówny. Wacław był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Joanna Bawarska, a drugą Zofia Bawarska. Oba związki, podobnie jak wiele małżeństw innych Luksemburgów, okazały się bezpotomne.
Przodkowie
[edytuj | edytuj kod]Henryk VII Luksemburski | |||||||||||||
Jan Luksemburski | |||||||||||||
Małgorzata Brabancka | |||||||||||||
Karol Luksemburski | |||||||||||||
Wacław II | |||||||||||||
Elżbieta Przemyślidka | |||||||||||||
Guta von Habsburg | |||||||||||||
Wacław IV Luksemburski | |||||||||||||
Bernard świdnicki | |||||||||||||
Henryk II świdnicki | |||||||||||||
Kunegunda Łokietkówna | |||||||||||||
Anna świdnicka | |||||||||||||
NN | |||||||||||||
Katarzyna | |||||||||||||
NN | |||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bożena Krzywobłocka, Róża Krzywobłocka, Tajemnice klejnotów. Warszawa 1983, s. 51.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Benedykt Zientara: Historia powszechna średniowiecza
- Tadeusz Manteuffel: Historia Powszechna. Średniowiecze
- Stanisław A. Sroka: Genealogia Andegawenów Węgierskich, Kraków 1999
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wacław IV Luksemburski – dokumenty w bibliotece Polona