Wiaczesław Prokopowycz

Wiaczesław Prokopowycz
	; Wiaczesław Prokopowycz na monecie Ukrainy
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1881 ; Kijów, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1942 ; Bessancourt, Francja
	Premier Ukraińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 26 maja 1920; do 14 października 1920
Przynależność polityczna	Ukraińska Partia Socjalistów-Federalistów
Poprzednik	Isaak Mazepa
Następca	Andrij Liwycki
	Premier Ukraińskiej Republiki Ludowej na emigracji
Okres	od 24 marca 1921; do 5 sierpnia 1921 (obowiązki pełnił do 29 czerwca 1921, od 29 czerwca 1921 do 5 sierpnia 1921 p.o. premiera Andrij Liwycki)
Poprzednik	Andrij Liwycki
Następca	Pyłyp Pyłypczuk
	Premier Ukraińskiej Republiki Ludowej na emigracji
Okres	od 25 maja 1926; do październik 1939
Poprzednik	Andrij Liwycki
Następca	Ołeksandr Szulhyn
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiaczesław Prokopowycz, ukr. В'ячеслав Костянтинович Прокопович (ur. 10 czerwca^?/22 czerwca 1881 w Kijowie, zm. 7 czerwca 1942 w Bessancourt) – ukraiński działacz polityczny i społeczny, pedagog, publicysta, historyk. Premier Ukraińskiej Republiki Ludowej (1920 i na emigracji 1926-1939).

Od 1905 r. działacz Ukraińskiej Partii Demokratyczno-Radykalnej, następnie Towarzystwa Ukraińskich Postępowców. Od 1917 członek Ukraińskiej Centralnej Rady, od czerwca 1917 we władzach Ukraińskiej Partii Socjalistów-Federalistów. W gabinecie Wsewołoda Hołubowycza był ministrem oświaty.

Od 26 maja 1920 do 14 października 1920 był premierem rządu Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Od 1920 r. na emigracji, do roku 1924 przebywał w Polsce. Najbliższy współpracownik Symona Petlury, w 1924 r. wraz z nim wyjechał do Francji. Zamieszkał w Paryżu i początkowo pracował fizycznie jako pakowacz w jednym z paryskich wydawnictw^[1]. W latach 1925–1939 był redaktorem tygodnika „Tryzub”. Po zamordowaniu Symona Petlury objął po Andriju Liwyckim funkcję premiera Rządu URL na emigracji, którą sprawował w latach 1926–1939. Od października 1939 do maja 1940 pełnił obowiązki zastępcy przewodniczącego Dyrektoriatu i Głównego Atamana URL (prezydenta i Naczelnego Wodza) Andrija Liwyckiego (przebywającego wówczas w Warszawie pod okupacją niemiecką). W czerwcu 1940 w czasie ofensywy niemieckiej we Francji opuścił Paryż wobec zbliżania się Wehrmachtu do miasta i wyjechał na południe Francji. Mieszkał w nieokupowanej strefie Francji Vichy. W styczniu 1942 powrócił do domu w Bessancourt pod Paryżem, tam też wkrótce potem zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Przypisy

↑ Jan Jacek Bruski, Między prometeizmem a Realpolitik. II Rzeczpospolita wobec Ukrainy Sowieckiej 1921-1926, Kraków 2010, Wyd. Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-62261-13-0, s. 215.

Linki zewnętrzne

[1] Jan Jacek Bruski, Między prometeizmem a Realpolitik. II Rzeczpospolita wobec Ukrainy Sowieckiej 1921-1926, Kraków 2010, Wyd. Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-62261-13-0, s. 215.

[a-2] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-4] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-5] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[1]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)