Wiesław Prażuch (ur. w 1925 w Zawierciu, zm. w 1992 w Warszawie) – polski artysta fotograf, fotoreporter. Członek Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Fotografików^[1][2]. Redaktor naczelny kwartalnika „Fotografia”^[3].

Wiesław Prażuch fotografował od czasów II wojny światowej, pracował w zakładzie fotograficznym w Pińczowie oraz sporządzał dokumentację fotograficzną oddziałów partyzanckich na Kielecczyźnie^[4]. Od 1951 roku do 1969 był fotoreporterem w tygodniku „Świat”, od 1972 roku współpracował z tygodnikiem „Kobieta i Życie”^[3][5].

W 1958 roku został przyjęty w poczet członków Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Fotografików^[6]. W 1963 roku zadebiutował swoją pierwszą wystawą autorską „Z reportażu” w warszawskiej Galerii Kordegarda. Od 1973 roku do 1976 był prezesem Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Fotografików, w późniejszym czasie został członkiem honorowym ZPAF^[3]. W 1975 roku doprowadził do powstania kwartalnika „Fotografia”, przez wiele lat był redaktorem naczelnym czasopisma – do 1989 roku, kiedy to czasopismo zamknięto^[2][7]. Od 1991 roku był redaktorem miesięcznika fotograficznego „6x9” oraz uczestniczył w pracach Rady Artystyczno-Programowej czasopisma^[4].

Wiesław Prażuch jest autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych^[8][9][10]; indywidualnych, zbiorowych, poplenerowych, pokonkursowych; krajowych i międzynarodowych. Brał aktywny udział w Międzynarodowych Salonach Fotograficznych, zdobywając wiele medali, nagród, wyróżnień, dyplomów, listów gratulacyjnych^[11].

Fotografie Wiesława Prażucha znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie^[9][12].

• Historia fotografii prasowej (2001). reporterzy.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-10)].
• Zawód: reporter. Akcja: aukcja polskiej fotografii (2013). kobieta.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)].
• Fotoreporterzy tygodnika ilustrowanego Świat (1951–1969)