Wiktor Nitka

bosmanmat
Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1898 Lwów
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1920 Radziwie
Przebieg służby
Lata służby	do 1920
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Armia Polska we Włoszech Marynarka Wojenna
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Wiktor Nitka (ur. 24 lutego 1898 we Lwowie, zm. 18 sierpnia 1920 w Radziwiu) – żołnierz armii austro-węgierskiej, wachmistrz Armii Polskiej, bosmanmat Marynarki Wojennej w II RP, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko–bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 24 lutego 1898 we Lwowie w rodzinie Leona i Marii z d. Pennar^[1]. Wcielony do armii austro-węgierskiej. Od listopada 1918 żołnierz Armii Polskiej we Włoszech. Wrócił w 1919 wraz z Armią Hallera do Polski. W stopniu wachmistrza od czerwca 1919 brał udział w walkach m.in. pod Rawą Ruską i Lwowem. Przeniesiony do Flotylli Wiślanej, gdzie służył na statku Stefan Batory. Zginął 18 sierpnia 1920 podczas obrony dolnej linii Wisły w okolicach Płocka w walce z Armią Czerwoną. Został pochowany w Radziwiu. Odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Był kawalerem.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3133^[1]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.