.jpg)
Wilkowyje – fikcyjna miejscowość, w którym rozgrywa się akcja serialu Ranczo oraz filmu Ranczo Wilkowyje.
Miejscowość jest położna na Podlasiu[1][2], w okolicach Radzynia Podlaskiego[3], w pobliżu rzeki Wilczanka (również fikcyjnej)[4]. Stanowi siedzibę gminy Wilkowyje[5]. W serialu mieszkańcy wsi są początkowo prezentowani jako ludzie borykający się z problemami społecznymi, takimi jak: alkoholizm, przemoc domowa, lenistwo, brak wykształcenia czy też niechęć do przestrzegania prawa[6]. Za sprawą przybyłej ze Stanów Zjednoczonych Lucy Wilskiej (Ilona Ostrowska), która odziedziczyła po prababci dworek we wsi, dochodzi do pozytywnych zmian u mieszkańców wsi[7][8]. Symbolem modernizacji Wilkowyj staje się remont dworku i innych budynków we wsi[9], a przedsiębiorczości mieszkańców wsi spółka gospodarcza Wilkowyje CHeese Piergo Company Spółka z o.o., prowadzona przez Więcławską, Hadziukową i Solejukową[10]. Pomimo tego wśród części mieszkańców Wilkowyje uchodzą za odstającą od świata zachodniego prowincję, zdominowaną przez zaściankową ludność[11].
Głównymi osobami we wsi są bliźniacy Paweł i Piotr Koziołowie (Cezary Żak), pełniący odpowiednio funkcję wójta i proboszcza, a także Amerykanka Lucy Wilska[9][12]. Obok nich charakterystycznymi mieszkańcami Wilkowyj są m.in. pijaczki spod sklepu prowadzący dysputy filozoficzne, gospodyni na plebanii Michałowa, ks. Robert[9][13].
Zdjęcia do serialu i filmu powstały w kilku miejscowościach. Akcja obu produkcji była w większości nagrywana w Jeruzalu, gdzie mieszczą się m.in. kościół z plebanią, przystanek PKS, rynek ze sklepem Więcławskiej[14][11]. W Latowiczu znajduje się filmowy Urząd Gminy w Wilkowyjach, w Sokulach dworek Lucy, w Płomieniencu chałupa Solejuków, w Cieciszewie Uniwersytet Ludowy. Prawdziwe nazwy miejscowości, w których kręcono serial, nie pojawiają się w scenariuszach. Twórczy serialu ograniczyli się do wykorzystania obiektów geograficznych, z których powstały Wilkowyje[11].
Wilkowyje stanowią synekdochę Polski. Poprzez wydarzenia dziejące się we wsi (np. zakładanie teczek osobowych mieszkańcom wsi, manipulacje w radiu i prasie, stosowanie nieuczciwych chwytów wyborczych podczas kampanii wyborczej wójta) komentowano problemy polityczne Polski[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Demby 2018 ↓, s. 100.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 42, 44.
- ↑ Drapikowska 2021 ↓, s. 32.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 44.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 42.
- ↑ a b Demby 2018 ↓, s. 104.
- ↑ Demby 2018 ↓, s. 100, 104.
- ↑ Witkowski i Przybyszewski 2024 ↓, s. 90.
- ↑ a b c Witkowski i Przybyszewski 2024 ↓, s. 91.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 50.
- ↑ a b c Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 43.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 51–52.
- ↑ Domaciuk-Czarny 2024 ↓, s. 49.
- ↑ Wojewódzka-Wiewiórska i Sobkowicz 2023 ↓, s. 187.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Łucja Demby, Polska Wojciecha Adamczyka: „Ranczo” i „Dziewczyny ze Lwowa”, „Czas Kultury” (1 (196)), ISSN 0867-2148 [dostęp 2025-02-01].
- Izabela Domaciuk-Czarny, Co mówią nazwy własne o „tutejszym Zachodzie” w polskim serialu Ranczo?, „Poradnik Językowy” (7), 2024.
- Barbara Drapikowska, Tożsamość i wspólnotowość Polaków jako istotne elementy bezpieczeństwa narodowego w świetle analizy treści komunikatów medialnych – wyniki badań, „Media–Kultura–Komunikacja Społeczna” (17), 2021, ISSN 1734-3801.
- Mateusz Witkowski, Bartek Przybyszewski, Podcastex 2. Polskie milenium. Co zapamiętaliśmy z lat 2005-2010, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2024, ISBN 978-83-8387-213-1.
- Agnieszka Wojewódzka-Wiewiórska, Marlena Sobkowicz, City placement w rozwoju funkcji turystycznej na obszarach wiejskich, „Turystyka i Rozwój Regionalny” (20), 2023.
