| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
William Etty (ur. 10 marca 1787 w Yorku, zm. 13 listopada 1849 tamże) – malarz angielski.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]William Etty urodził się w Yorku w 1787 roku, jako syn młynarza i piekarza[1]. Już we wczesnym wieku wykazywał artystyczne zdolności[2], ale jego rodzina nie była majętna[1] i mając 12 lat opuścił szkołę, by terminować u drukarza w Hull[3]. Po siedmiu latach zakończył naukę i przeniósł się do Londynu z „zestawem kolorowych kred”[4], z zamiarem naśladowania starych mistrzów i zostania malarzem historycznym[5]. Na początku 1807 roku zyskał akceptację Royal Academy Schools[6]. Po roku nauki u szanowanego malarza Thomasa Lawrence’a[7], powrócił do Royal Academy. Brał tam udział w malowaniu żywych modeli oraz kopiował dzieła innych[7][8]. Nie odniósł sukcesu w żadnym konkursie organizowanym przez Akademię, a wszystkie jego obrazy wysyłane na Summer Exhibition były odrzucane[7].
W 1811 roku jedna z jego prac, Telemach ratujący Antiopę przed wściekłym dzikiem, została w końcu przyjęta na Summer Exhibition[a][10].
Etty zaczął zyskiwać szacunek w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych, zwłaszcza ze względu na umiejętność użycia kolorów i realistycznego oddawania odcieni skóry[11]. Począwszy od 1811, każdego roku co najmniej jeden jego obraz był wystawiany na Sumer Exhibition[10]. Mimo to jego prace nie cieszyły się sukcesem komercyjnym i jeszcze w następnych latach nie przynosiły mu wielu zysków[12].
W 1820 na Summer Exhibition wystawił Poławiacza korali[13]. Mocno inspirowany Tycjanem obraz przedstawia Wenus zwycięską, leżącą nago na złotej łodzi, w otoczeniu skąpo odzianych służących[14]. Został sprzedany na wystawie wytwórcy fortepianów Thomasowi Tomkinsonowi za 30 funtów[15].
Francis Freeling na wystawie zachwycił się Poławiaczem korali. Gdy dowiedział się, że obraz został sprzedany, zamówił u Etty’ego namalowanie podobnego, w większych rozmiarach, za wynagrodzeniem 200 gwinei[b][17]. Etty już od jakiegoś czasu rozmyślał wtedy o namalowaniu Kleopatry, i wykorzystał okazję podsuniętą przez Freelinga, by stworzyć jej wizerunek luźno oparty na kompozycji Poławiacza korali[14].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Farr 1958 ↓, s. 2.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 4.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 5.
- ↑ Gilchrist 1855 ↓, s. 31.
- ↑ Smith 1996 ↓, s. 86.
- ↑ Myrone 2011 ↓, s. 47.
- ↑ a b c Farr 1958 ↓, s. 15.
- ↑ Green 2011 ↓, s. 61.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 17.
- ↑ a b Burnage i Bertram 2011 ↓, s. 21.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 32.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 19.
- ↑ Burnage i Bertram 2011 ↓, s. 22.
- ↑ a b Farr 1958 ↓, s. 29.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 142.
- ↑ Robinson 2007 ↓, s. 283.
- ↑ Farr 1958 ↓, s. 141.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sarah Burnage, Beatrice Bertram, Chronology, [w:] Sarah Burnage, Mark Hallett, Laura Turner (red.), William Etty: Art & Controversy, Londyn: Philip Wilson Publishers, 2011, s. 20–30, ISBN 978-0-85667-701-4, OCLC 800599710.
- Dennis Farr: William Etty. Londyn: Routledge and Kegan Paul, 1958. OCLC 2470159.
- Alexander Gilchrist: Life of William Etty, R.A. T. 1. Londyn: David Bogue, 1855. OCLC 2135826.
- Richard Green, Etty and the Masters, [w:] Sarah Burnage, Mark Hallett, Laura Turner (red.), William Etty: Art & Controversy, Londyn: Philip Wilson Publishers, 2011, s. 61–74, ISBN 978-0-85667-701-4, OCLC 800599710.
- Martin Myrone, 'Something too Academical’: The Problem with Etty, [w:] Sarah Burnage, Mark Hallett, Laura Turner (red.), William Etty: Art & Controversy, Londyn: Philip Wilson Publishers, 2011, s. 47–60, ISBN 978-0-85667-701-4, OCLC 800599710.
- Leonard Robinson: William Etty: The Life and Art. Jefferson: McFarland & Company, 2007. ISBN 978-0-7864-2531-0. OCLC 751047871.
- Alison Smith: The Victorian Nude. Manchester: Manchester University Press, 1996. ISBN 978-0-7190-4403-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- William Etty w Artcyclopedia.com. [dostęp 2009-07-24]. (ang.).
- William Etty - biogram. [dostęp 2012-10-22]. (ang.).
