Wirofagi – wirusy niezdolne do samodzielnej replikacji, podgrupa wirusów satelitarnych. Rozwój wirofaga wymaga koinfekcji komórki przez wirofaga i innego wirusa. Po rozpoczęciu namnażania wirusa-ofiary wirofag atakuje go, wykorzystując białka i materiał genetyczny do replikacji własnego wirionu.

Dotychczas (2013) udało się odkryć i zbadać cztery wirofagi:

• Sputnik
• Mavirus
• OLV (Organic Lake Virophage)
• Zamilon

Są to wirusy DNA.

Wirofag Zamilon atakuje wirusy Mimivirus, pasożytujące na komórkach ameb Acanthoamoeba polyphaga. W 2016 roku odkryto, że jeden ze szczepów mimiwirusów wykazuje odporność na zakażenie tym wirofagiem. System MIMIVIRE (ang. Mimivirus Virophage Resistance Element) wykorzystuje mechanizm podobny do systemu CRISPR (ang. Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats) występującego u bakterii i archeonów, który sprawdza DNA pod kątem obecności fragmentów z „biblioteki” obcych genów i tnie potencjalnie niebezpieczną nić. Potwierdzeniem tej hipotezy jest fakt, że wyciszenie tego regionu kodu genetycznego mimiwirusa sprawia, że staje się on podatny na atak wirofaga^[1][2].

• Olga Orzyłowska-Śliwińska, Wiadomo, że wirusy atakują bakterie, ale czy mogą atakować inne wirusy?. „Świat Nauki”. nr. 6 (238), s. 83, czerwiec 2011. Prószyński Media. ISSN 0867-6380