Wita Semerenko

Wita Semerenko
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1986 Kransnopole
Klub	Dynamo Sumy
Wzrost	160 cm
Debiut w PŚ	29.11.2006 Östersund (24. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	29.11.2006 Östersund (24. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	20.12.2008 Hochfilzen (2. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 sztafeta brąz Soczi 2014 sprint Mistrzostwa świata srebro Östersund 2008 sztafeta srebro Nové Město 2013 sztafeta brąz Chanty-Mansyjsk 2011 b.indywidualny brąz Ruhpolding 2012 sprint brąz Nové Město 2013 sprint brąz Östersund 2019 sztafeta brąz Rasen-Antholz 2020 sztafeta Mistrzostwa Europy złoto Nové Město 2008 sztafeta złoto Ufa 2009 sztafeta złoto Otepää 2010 b.pościgowy złoto Ridnaun 2011 sztafeta złoto Osrible 2012 sztafeta srebro Bansko 2007 sprint srebro Ufa 2009 b.pościgowy srebro Otepää 2010 sztafeta brąz Bansko 2007 sztafeta brąz Otepää 2010 sprint Mistrzostwa świata juniorów srebro Kontiolahti 2005 b.indywidualny srebro Kontiolahti 2005 Sztafeta Uniwersjada złoto Turyn 2007 b.pościgowy złoto Erzurum 2011 sprint złoto Erzurum 2011 b.pościgowy złoto Erzurum 2011 szt.mieszana srebro Turyn 2007 sztafeta brąz Turyn 2007 sprint brąz Turyn 2007 b.indywidualny Puchar Świata (bieg masowy) 3. miejsce 2012/2013

Wita Ołeksandriwna Semerenko (ukr. Віта Олександрівна Семеренко, ur. 18 stycznia 1986 w Kransnopolu^[1]) – ukraińska biathlonistka, dwukrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy.

Biathlon trenuje od 2001 roku. W roku 2005 wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, gdzie zdobyła dwa srebrne medale, w biegu indywidualnym oraz sztafecie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle nie zdobyła medalu. Jej najlepszym osiągnięciem wtedy było siódme miejsce w sztafecie.

Po raz pierwszy w zawodach Pucharu Świata wystąpiła 29 listopada 2006 roku w Östersund, gdzie zajęła 24. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 20 grudnia 2008 roku w Hochfilzen, zajmując drugie miejsce w sprincie. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Swietłanę Slepcową i Helenę Ekholm ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 9 razy stawała na podium, jednak nie odniosła zwycięstwa, 2 razy była druga i 7 razy trzecia. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2012/2013, kiedy zajęła 10. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz trzecie w klasyfikacji biegu masowego, za Norweżką Torą Berger i Darją Domraczewą z Białorusi.

Pierwszy medal wśród seniorek zdobyła na mistrzostwach świata w Östersund w 2008 roku, gdzie razem z koleżankami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w sztafecie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Chanty-Mansijsku wywalczyła brązowy medal w biegu indywidualnym, ulegając tylko Helenie Ekholm i Niemce Tinie Bachmann. Brąz zdobyła także w sprincie podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 2012 roku, plasując się za Niemką Magdaleną Neuner i Darją Domraczewą. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Novym Měscie w 2013 roku. W sprincie ponownie była trzecia, za swą rodaczką - Ołeną Pidhruszną i Torą Berger. Sześć dni później Ukrainki wywalczyły srebrny medal w sztafecie. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w biegu masowym, przegrywając walkę o podium z Polką Moniką Hojnisz. Ponadto zdobyła brązowe medale sztafecie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Anterselvie.

W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując między innymi szóste miejsce w sztafecie i 22. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi zdobyła złoty medal w sztafecie oraz brąz w sprincie, w którym lepsze były tylko Anastasija Kuźmina ze Słowacji i Rosjanka Olga Wiłuchina (Wiłuchina została później zdyskwalifikowana za doping, jednak Semerenko nie otrzymała srebrnego medalu). Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie jej najlepszymi wynikami były jedenaste miejsce w sztafecie i czternaste miejsce w sprincie.

Jej siostra bliźniaczka – Wałentyna Semerenko, również jest biathlonistką.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	20 grudnia	2008	Hochfilzen	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	23:38,4	+ 16,6	Swietłana Slepcowa
2.	11 marca	2009	Whistler	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+1+0	43:50,4	+ 1:05,8	Simone Hauswald
3.	21 marca	2010	Holmenkollen	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+0+0	37:15,4	+ 14,7	Simone Hauswald
4.	9 marca	2011	Chanty-Mansyjsk	Bieg indywidualny na 15 km	3.	1+0+0+2	50:00,4	+ 2:52,1	Helena Ekholm
5.	3 marca	2012	Ruhpolding	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	21:44,6	+ 37,6	Magdalena Neuner
6.	16 marca	2012	Chanty-Mansyjsk	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	22:14,7	+ 3,2	Magdalena Neuner
7.	17 marca	2012	Chanty-Mansyjsk	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+1+1	33:16,6	+ 32,1	Darja Domraczawa
8.	9 lutego	2013	Nové Město na Moravě	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	21:24,9	+ 22,8	Ołena Pidhruszna
9.	14 grudnia	2017	Annecy	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	21:41,0	+ 41,4	Anastasija Kuźmina
10.	4 stycznia	2018	Oberhof	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+0+0	31:59,7	+ 1:10,2	Anastasija Kuźmina

• Profil na stronie federacji Ukraińskiej. biathlon.com.ua. [dostęp 2010-09-12]. (ang.).
• Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-09-12]. (ang.).
• Profil na stronie firstskisport.com. firstskisport.com. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
• Vita Semerenko Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).