| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
Witold Dobrołowicz (ur. 29 kwietnia 1932 w Kiełojciach[1]) – polski pedagog i psycholog, doktor habilitowany nauk humanistycznych o specjalności psychologia ogólna, psychologia twórczości naukowo-technicznej[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1957 ukończył pedagogikę i psychologię w Państwowym Instytucie Pedagogicznym im. Hercena. W 1971 na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach obronił rozprawę doktorską uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii. W 1979 na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie psychologii[1][2].
W 1971 rozpoczął pracę w szkolnictwie wyższym. Najpierw w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, w której kierował Katedrą Psychologii (1980–1988), był dyrektorem Instytutu Pedagogiki oraz dziekanem Wydziału Pedagogicznego (1984–1985). Od 1988 pracował w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej (gdzie w 1991 został profesorem), w której w 1993 został kierownikiem Katedry Psychologii[1]. Podjął pracę w Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania w Warszawie na Wydziale Psychologii. Został profesorem wizytującym Wszechnicy Polskiej – Szkoły Wyższej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej[2].
Promotor prac doktorskich oraz recenzent prac doktorskich i habilitacyjnych[2]. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora otrzymał m.in. Maciej Karwowski[3].
Zainteresowania naukowe
[edytuj | edytuj kod]Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół roli uwagi w procesach uczenia się i nauczania, twórczości technicznej oraz psychodydaktyki kreatywności[1].
Ważniejsze prace
[edytuj | edytuj kod]- Elementy psychologii uczenia się i nauczania (1976)
- Badania nad recepcją informacji (1977)
- Psychologiczne problemy uwagi kognitywnej (1978)
- Psychologia twórczości w zarysie (1982)
- Psychologia uwagi (1985)
- Problemy uwagi w pracy pedagogicznej (1985)
- Psychologia twórczości technicznej (1993)
- Psychika i bariery (1993)
- Edison – droga sukcesu (1994)
- Myśleć intuicyjnie (1995)
- Psychodydaktyka kreatywności (1995)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 74. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ a b c d Dr hab. Witold Dobrołowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-08-15].
- ↑ Dr hab. Maciej Karwowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-11-07].
