Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Strona internetowa |
Witold Antoni Zacharewicz (ur. 26 sierpnia 1914 w Płocku, zm. 16 lutego 1943 w KL Auschwitz) – polski aktor okresu międzywojennego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako drugie dziecko Kiejstuta Zacharewicza i Wandy z Kraczkiewiczów. Do 1919 roku jego rodzice byli posiadaczami majątku ziemskiego w Stanowie (k. Płocka), kiedy to rozwiedli się i sprzedali posiadłość.
Ukończył warszawskie I Gimnazjum Miejskie im. gen. Sowińskiego (1932)[1], następnie kontynuował edukację na wydziale polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Równolegle uczęszczał na warsztaty w Państwowym Instytucie Sztuk Teatralnych.
W latach 1933–1936 występował w warszawskich teatrach miejskich. Ponadto w sezonie 1934/35 był w zespole rewiowego teatru Stara Banda, a w roku 1936 grał w Teatrze Kameralnym. Jednakże największą popularność przyniosły mu role filmowe, niekiedy filmowych amantów, do czego predestynowały go świetne warunki fizyczne. Sławę zdobył, występując w filmach Michała Waszyńskiego i Józefa Lejtesa. Rok 1938 to okres największej popularności aktora. Ostatnim filmem z jego udziałem była Gehenna.
1 września 1938 roku został powołany do odbycia służby wojskowej i przydzielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu. W czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie Szwadronu Łączności Mazowieckiej Brygady Kawalerii.
W czasie wojny przebywał w Warszawie. Początkowo pracował jako kelner, a od połowy 1940 roku grał w jawnych teatrach („Miraż”, następnie „Maska”), pomimo zakazu pracy w nich wydanego aktorom przez podziemne struktury ZASP. Według relacji żony, Zacharewicz uważał, że w ten sposób krzewi polską kulturę i język i podtrzymuje rodaków na duchu.
1 października 1942 roku został aresztowany przez Gestapo. Zacharewicz i około 10 innych osób, w tym matka aktora, zaangażowali się w produkcję fałszywych dokumentów dla ukrywających się Żydów. Organizatorem akcji okazał się prowokator Gestapo. W listopadzie aktor został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie został zamordowany 16 lutego 1943 roku. Istnieją dwie relacje nt. okoliczności śmierci: miał zostać zamordowany zastrzykiem z fenolu w serce (co potwierdzało dwóch świadków)[2] lub rozstrzelany (jak utrzymywał inny ze współwięźniów).
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Pod twoją obronę (1933)
- Młody las (1934)
- Kochaj tylko mnie (1935)
- Nie miała baba kłopotu (1935)
- Barbara Radziwiłłówna (1936)
- Róża (1936)
- Halka (1937)
- Znachor (1937)
- Druga młodość (1938)
- Profesor Wilczur (1938)
- Kościuszko pod Racławicami (1938)
- Gehenna (1938)
Galeria zdjęć
[edytuj | edytuj kod]-
W filmie „Młody las”
-
W filmie „Halka”
-
Plan filmu „Gehenna”
-
Plan filmu „Róża”
-
W filmie „Barbara Radziwiłłówna”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Express Kaliski: gazeta poranna dla wszystkich. R. 13, 1937, nr 291, s. 5
- ↑ Zbigniew Majewski. Jak Zginął Witold Zacharewicz – Wspomnienia z Oświęcimia. „Film”. 28, s. 4, 1947-11-01.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Witold Zacharewicz w bazie IMDb (ang.)
- Witold Zacharewicz w bazie Filmweb
- Witold Zacharewicz w bazie filmpolski.pl
- Witold Zacharewicz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Witold Zacharewicz na zdjęciach w bibliotece Polona