| |
| Data urodzenia |
17 października 1962 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, scenarzysta, artysta kabaretowy |
| Alma Mater | |
| Rodzice | |
Wojciech Mikołaj Zimiński[1] (ur. 17 października 1962[2]) – polski dziennikarz, poeta, scenarzysta, artysta kabaretowy, redaktor naczelny redakcji kultury Polskiego Radia, prezenter TVN24.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1981 ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie[3]. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W 1990 ukończył zaoczne wyższe zawodowe studium scenariuszowe w PWSFTviT w Łodzi[2].
Od 2005 jest komentatorem programu publicystycznego Szkło kontaktowe, nadawanego na antenie TVN24, w 2008 został gospodarzem sobotnich wydań programu. Wspólnie z Tomaszem Sianeckim pojawił się w 16. odcinku serialu Teraz albo nigdy!, gdzie zagrał samego siebie[2].
W latach 2008–2010 i ponownie od 2011 do 2017 związany z Programem Trzecim Polskiego Radia jako prowadzący audycje Na lato oraz Trzecie ucho, a po powrocie Urywki z rozrywki[4][5]. Jako współautor powieści radiowej A koń w galopie nie śpiewa w 2021 rozpoczął współpracę z Radiem Nowy Świat[6].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn dziennikarza Macieja Zimińskiego. Jest żonaty, ma dwie córki.
Filmografia (jako scenarzysta)
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Katalog utworów muzycznych. zaiks.org.pl. [dostęp 2015-05-17].
- ↑ a b c d Wojciech Zimiński w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2013-02-13].
- ↑ „Pochodem idziemy…” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Edmund Kujawski, Witold Grabski (red.). Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 165. ISBN 83-06-02325-0.
- ↑ a b Wojciech Zimiński. trojkofan.trojka.info. [dostęp 2015-05-17].
- ↑ Wojciech Zimiński odchodzi z Trójki, solidaryzuje się z Andrusem i Kantereitem. wirtualnemedia.pl, 4 listopada 2017. [dostęp 2017-11-04].
- ↑ Radio Nowy Świat startuje z powieścią radiową. Kryminał Zimińskiego i Andrusa czyta Jerzy Stuhr. media2.pl, 7 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07].
