Wzorowy Kierowca – tytuł honorowy i odznaka nadawana żołnierzom Wojska Polskiego.

Ustanowiona rozkazem Ministra Obrony Narodowej w 1946 roku. Nadawana kierowcom wojskowych pojazdów mechanicznych za wysoką i wydajną pracę oraz troskę i dbałość o sprzęt samochodowy. Odznaka posiadała dwie klasy: Kierowca 1 klasy i kierowca 2 klasy^[1]. Wykonawca: Mennica Państwowa.

Od 1958 roku w Wojsku Polskim wprowadzono ogólnopolską odznakę Wzorowy Kierowca. Nadawano ją kierowcom wojskowym po osiągnięciu odpowiedniej klasy specjalności^[1].

Wzór 1946

Tarcza zwężająca się ku dołowi, na której stylizowany orzeł, napis: WZOROWY KIEROWCA. U dołu rysunek opony samochodowej w wieńcu laurowym. Obok dwa skrzyżowane młotki. Metal posrebrzany lub brązowiony^[1].

Wzór 1958

Tarcza czerwono emaliowana, na której widnieje napis WZOROWY KIEROWCA oraz srebrna oznaka służby samochodowej. Po bokach złote kłosy ujęte srebrnym trybem. Odznaka trzystopniowa: złota, srebrna, brązowa. Projekt: Witold Kalicki. Wykonanie: Mennica Państwowa – Warszawa^[2].

• Mieczysław Wełna: Odznaki i oznaki ludowego Wojska Polskiego; katalog. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-02954-5.
• Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943 - 2003; katalog zbioru falerystycznego; 2. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2003. ISBN 83-7339-021-9.

• Zbiór odznak