XVI Balonowy Puchar Gordona Bennetta

Antwerpia (1926) Detroit (1928)
Od lewej stoją: Rasmussen (członek komitetu organizacyjnego.) , Le Galle, Schlosser i Hill (zwycięzcy zawodów). Poniżej: Morton (po lewej), Boettner
Data	10 września 1927
Miejscowość	Detroit
Organizator	FAI
Liczba zawodników	15 załóg
Liczba reprezentacji	7
Zwycięzcy
Stany Zjednoczone	Edward J. Hill Artur G. Schlosser
Multimedia w Wikimedia Commons

XVI Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane 10 września w 1927 roku w Detroit.

Po wygraniu przez Warda Tunte van Ormana i Waltera W. Mortona organizowanych przez Belgię XV zawodów o puchar, zawody w 1927 roku miały ponownie zorganizować Stany Zjednoczone. Dla zawodników z Europy problemem były duże koszty podróży i przewiezienia balonu statkiem do USA. Dlatego część zawodników do udziału w zawodach zaprosiła osoby niezwiązane z baloniarstwem. Zwycięzcy wielu zawodów Belgowi Ernestowi Demuyterowi towarzyszył belgijski rzeźbiarz Pierre de Soete, a Ernestowi Maag zaprosił mistrza świata w boksie Erniego Nagrli. Było to dla nich przygoda, za którą byli gotowi zapłacić. Pierre de Soete po przybyciu do USA pod koniec sierpnia oświadczył, że jest nie tylko nowicjuszem, ale nigdy nie latał balonem^[1].

Dwóch z niemieckich zawodników nosi to samo imię i nazwisko Hugo Kaulen. Nie jest to pomyłka, tylko ojciec, który wystartował na balonie Bramen, i syn startujący na balonie Ernst Brandenburg. Balony niemieckie zostały dopuszczone do udziału w zawodach po raz pierwszy od zakończenia I wojny światowej^[2]. Eliminacje zostały przeprowadzone w maju 1927 roku w Gelsenkirchen^[3].

Amerykańskie eliminacje były planowane na 5 maja w Akron (Ohio), ale zostały przeniesione na 30 maja i odbyły się podczas obchodów Memorial Day^[4]. Wzięło w nich udział 15 balonów, a zwycięzcą został Ward T. Van Orman^[5]. Po przebyciu 718 mil wylądował w Hancock, drugi balon pilotowany przez E. J.Hilla po przebyciu 650 mil wylądował w Skowhegan, a trzeci W.E. Kepnera po locie na odległość 595 mil wylądował w Biddleford^[6].

Początkowo planowano, że zawody odbędą się w Denver, ale w maju zapowiedziano przeniesienie miejsca startu do Detroit. Ich rozpoczęcie zaplanowano na 10 września^[7]. Ostateczna decyzja została podjęta w lipcu, po deklaracji Denver, że nie jest w stanie zorganizować tej imprezy^[8].

Zajęte miejsce	Balon[9]	Pojemność	Załoga pilot pomocnik pilota[10]	Kraj	Czas lotu [h]	Odległość [w km]	Państwo Miejsce lądowania
1.	Detroit		Edward J. Hill Artur G. Schlosser	Stany Zjednoczone	48:00	1198,00	USA Baxley[11]
2.	Barmen		Hugo Kaulen senior Alexander Dahl	Rzesza Niemiecka	48:00	1106,00	USA Fort Valley[11]
3.	Godyear VI		Ward Tunte van Orman Walter W. Morton	Stany Zjednoczone	51:31	1102,00	USA Wawerly[11]
4.	La Fayette		Georges M. Blanchet George Legalee	Francja		1091,00	USA Wawerly Hall[11]
5.	Hispania		mjr Enrice Maldonado mjr Benito Molas	Hiszpania		1038,00	USA Eutawville[11]
6.	Belgica		Ernest Demuyter Pierre de Soete	Belgia	31:00	965,00	USA Foresburg[12]
7.	Münster VIII		Ferdinand Eimeimacher dr Rudolph Predeck	Rzesza Niemiecka	40:00	925,00	USA Simpson Ferry (Columbia)
8.	Dux		lt Domenico Leone Ugo Medori	Włochy		917,00	USA Newberry[12]
9.	Paris-Bruxelle		Maurice Bienaimé Alexander Veenstra	Francja		888,00	USA Dunn[11]
10.	US Army		William E. Kepner lt William Olmstead Eareckson	Stany Zjednoczone		852,00	USA York[11]
11.	Wallonie		Phillippe Quersin Theis M.	Belgia		852,00	USA Greenville[11]
12.	Rex		Maj. Eraldo Ilari Cap. Guiseppe Paonessa	Włochy		804,00	USA Moresborro[12]
13.	Helvetia		Ernest Maag Erni Nägeli	Szwajcaria	22:00	748,00	USA Sharpsburg[12]
14.	Bee		Cpt.G.F. Maeger SqLd. R.S.Booth	Wielka Brytania		724,00	USA Randolf[12]
15.	Ernst Brandenburg		dr Reinhold Halben Hugo Kaulen jr.	Rzesza Niemiecka	4:00	80,00	USA Sugar Island (Jezioro Eire)[12]

Balony startowały z prywatnego lotniska Henry'ego Forda^[2]. Napełnianie balonów rozpoczęto przed 4 rano. Start nastąpił o 16 po południu. Zanim balony wystartowały, nad widzami przeleciało 16 samolotów z bazy Selfridge Field. Mt. Clemens^[13]. Sygnał do startu dal syn Forda Edsel. Pierwszy przy dźwiękach hymnu wystartował balon hiszpański. Z trzech niemieckich jako pierwszy startował Ernst Brandenburg. Jednak podczas jego startu zamiast hymnu odegrano niemiecką pieśń patriotyczną Die Wacht am Rhein, co spowodowało protesty zawodników. Dlatego hymn został odegrany podczas startu kolejnego balonu niemieckiego Münster VIII^[2].

Balony poleciały w kierunku wschodnim, skręcając na północ w kierunku jeziora Erie. Zbliżająca się burza zmusiła po 4 godzinach lotu do lądowania niemiecki balon Ernst Brandenburg na malej wyspie na jeziorze Sugar Island. Większość balonów przeleciała na obszarem burzowym na dużych wysokościach. Demuyter musiał lądować, ponieważ lina manewrowa, która zwisała z balonu, zaplatała się w korony drzew^[2].

Zwycięzca i najlepsze załogi wylądowały w stanie Georgia, pozostałe głównie w stanach Karolina Południowa i Północna^[11].

• International Gordon Bennett Balloon Race 1927